Γράφει ο Νίκος Μελέτης*
Εναν ακόμη εκβιασμό επιχειρεί στην κυβέρνηση Μπάιντεν η Άγκυρα θέλοντας με τετελεσμένα στη Βόρεια Συρία να επιβάλει την αλλαγή πολιτικής της Ουάσιγκτον και εγκατάλειψη των Κούρδων συμμάχων της στον αγώνα εναντίον του ISIS, ενώ βγάζει πάλι στο τραπέζι και τους S400.
Η «απειλή» Ακάρ ότι η Τουρκία είναι έτοιμη μόλις χρειασθεί να χρησιμοποιήσει τους S-400 προκάλεσε τη σφοδρή αντίδραση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και έρχεται να προστεθεί στο πλήθος επιχειρημάτων που έχουν τα μέλη του Κογκρέσου για την υποτροπιάζουσα συμπεριφορά της Τουρκίας και βαραίνουν το κλίμα εις βάρος της Άγκυρας ενόψει και της ψήφισης του αμυντικού προϋπολογισμού των ΗΠΑ που θα εισαχθεί και η τροπολογία για τα F-16.
Ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ τόνισε ότι οι «ρωσικοί S-400 είναι ασύμβατοι με τον εξοπλισμό του ΝΑΤΟ, απειλούν την ασφάλεια της τεχνολογίας του ΝΑΤΟ και δεν συνάδουν με τις δεσμεύσεις της Τουρκίας ως συμμάχου του ΝΑΤΟ. Αυτή η σημαντική συναλλαγή (αγορά) από τη Ρωσία ενεργοποίησε τις κυρώσεις CAATSA βάσει της νομοθεσίας των ΗΠΑ. Προτρέπουμε την Τουρκία να μην διατηρήσει το σύστημα» και προειδοποίησε ότι «οποιαδήποτε νέα συναλλαγή με τη ρωσική αμυντική βιομηχανία, ενέχει τον κίνδυνο της επιβολής πρόσθετων κυρώσεων CAATSA».
Μετά τους αεροπορικούς βομβαρδισμούς η Τουρκία θέλει να εξασφαλίσει ανοχή για χερσαίες επιχειρήσεις που δεν θα έχουν στόχο βεβαίως τους «βομβιστές της Ιστικλάλ» αλλά την άλωση των περιοχών που ελέγχουν οι κούρδοι και ανατολικά του Ευφράτη και διεύρυνση της ζώνης ελέγχου από την Τουρκία στο συριακό έδαφος από το οποίο δεν υπάρχει βεβαίως χρονικός ορίζοντας για την αποχώρηση της. Η Τουρκία συστηματικά τους τελευταίους μήνες επιχειρεί την πλήρη αφομοίωση των περιοχών της Βόρειας Συρίας τις οποίες έχει καταλάβει και δείχνει να επιδιώκει μακροχρόνια κατοχή.
Για τον Τ. Ερντογάν η επιχείρηση εναντίον των κούρδων της Β. Συρίας είναι κρίσιμη και για τους εκλογικούς σχεδιασμούς του καθώς η ενοχοποίηση του φιλοκουρδικού κόμματος HDP και η σύνδεση του με «τρομοκράτες», θα στείλει την κρίσιμη κουρδική ψήφο στο ΑΚΡ.
Το μεγάλο εμπόδιο για την Τουρκία είναι η στάση των ΗΠΑ και η σχέση την οποία έχουν αναπτύξει με τους κούρδους μαχητές του YPG και του SDF, οι οποίοι προσφέρουν το μοναδικό προγεφύρωμα των Αμερικανών στην περιοχή.
Οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί εναντίον κουρδικών στόχων ακόμη και του στρατοπέδου στο οποίο εδρεύουν Αμερικανοί του CENTCOM, έγιναν με επίκληση της υποτιθέμενης και αναπόδεικτης από διεθνή έγκυρο και αξιόπιστο μηχανισμό, ευθύνης των κούρδων της Β. Συρίας για την τρομοκρατική επίθεση στην Ιστικλάλ. Με την Τουρκία να επικαλείται υποκριτικά το άρθρο 51 του Καταστατικού Χάρτη περί νόμιμης άμυνας, ενώ είναι σαφές ότι πρόκειται περί επιθετικής και όχι αμυντικής ενέργειας. Εξάλλου η επίθεση στο έδαφος τρίτης χώρας με την επίκληση του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ δεν νομιμοποιείται χωρίς την εμπλοκή και του ίδιου του ΣΑ του ΟΗΕ, διαφορετικά θα άνοιγε ο ασκός του Αιόλου και κάθε χώρα θα μπορούσε να επιτεθεί εναντίον γείτονα της, κρίνοντας από μόνη της ότι με προληπτικό κτύπημα θα αποτρέψει δυνητική ή αυτό που εκλαμβάνει η ίδια ως απειλή.
Όμως παρά την αρχική αποδοκιμασία των επιδρομών από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και τη Μόσχα ήρθε μια αντιφατική δήλωση του εκπροσώπου του Λευκού Οίκου ότι η Τουρκία «συνεχίζει να υποφέρει από την τρομοκρατική απειλή ειδικά στον Νότο και βεβαίως έχει κάθε δικαίωμα να υπερασπιστεί τον εαυτό της και τους πολίτες της» που προκάλεσε την εντύπωση ότι ο κ. Ερντογάν είχε εξασφαλίσει την ανοχή του προέδρου Μπάιντεν. Όμως λίγο αργότερα έγινε γνωστό το σύνολο της δήλωσης του Τ. Κίρμπυ που συμπλήρωνε ότι οι ΗΠΑ ανησυχούν για τις διασυνοριακές επιχειρήσεις «..που ίσως προκαλέσουν την αντίδραση των συμμάχων μας του SDF που θα μπορούσαν να μειώσουν τη δυνατότητα τους να συνεχίσουν τον αγώνα εναντίον του ISIS». Δήλωση που με διπλωματικά καθαρό τρόπο αποδοκίμαζε την κλιμάκωση των τουρκικών επιθέσεων.
Είναι η δεύτερη φορά στη διάρκεια των τελευταίων μηνών που ο κ. Ερντογάν αναγγέλλει χερσαίες επιχειρήσεις στη Β.Συρία αλλά φαίνεται ότι προς το παρόν ούτε τώρα έχει εξασφαλίσει το πράσινο φως ούτε από τις ΗΠΑ ούτε από τη Ρωσία και αυτό του προκαλεί κλίμα ασφυξίας και εκνευρισμού καθώς εμφανίζεται στο εσωτερικό ωσάν να βρίσκεται υπό την ομηρεία των Μεγάλων Δυνάμεων. Και αυτό δεν αποκλείεται να τον οδηγήσει σε μια λάθος κίνηση στη Συρία…
*Ο Νίκος Μελέτης γεννήθηκε στην Κεφαλλονιά το 1962. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών της Νομικής Σχολής Αθηνών. Άρχισε να εργάζεται ως δημοσιογράφος το 1987. Από το 1990 καλύπτει το διπλωματικό ρεπορτάζ, αρχικά στην ΕΡΤ και κατόπιν και στην εφημερίδα “Έθνος”. Έχει πραγματοποιήσει δεκάδες δημοσιογραφικές αποστολές σε όλο τον κόσμο, έζησε από κοντά τις αλλαγές που επέφερε η κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού στο χώρο των Βαλκανίων και των πρώην Σοβιετικών Δημοκρατιώ��. Κάλυψε τους πολέμους στην πρώην Γιουγκοσλαβία και παρακολούθησε από κοντά όλες τις τελευταίες προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού αλλά και τη μακρά και επίπονη πορεία των ευρωτουρκικών και ελληνοτουρκικών σχέσεων.
(To άρθρο εκφράζει αποκλειστικά προσωπικές απόψεις και εκτιμήσεις του συντακτη)
Πηγή: Liberal.gr
Leave a comment