Γράφει ο Γ. Θεoφανόπουλος∗

Δυο αιώνες και κάτι ψιλά από την επανάσταση του ’21. Σίγουρα, δεν είμαστε καλοί μαθητές. Δε μάθαμε και πολλά από τότε. Θυμόμαστε να παρελάσουμε και να φάμε μπακαλιάρο σκορδαλιά, αλλά ξεχνάμε τι έκαμε τους ήρωες του ’21 να διαφέρουν. Θυμόμαστε να κρεμάσουμε την ελληνική σημαία στα μπαλκόνια μας, να βάλουμε τα καλά μας και να πιουμε τα κράσακια μας πριν επιστρέψουμε την καθημερινότητά μας. Αλλά θυμόμαστε για ποιον λόγο τιμάμε τους οπλαρχηγούς, τους κλέφτες και τους Φιλικούς ;

Διότι εάν το θυμόμασταν, θα είμασταν όλοι αύριο στα τσιπουράδικα. Όμως δεν είμαστε όλοι. Λείπουν οι δολοφονημένοι των Τεμπών, του Ματιού, της Μάνδρας, της Marfin, των Ιμίων. Λείπουν όσοι αυτοκτόνησαν στην Κρίση. Λείπουν 131 αδερφές μας που δολοφονήθηκαν τα τελευταία 6 χρόνια επειδή ήταν γυναίκες. Λείπουν τα δολοφονημένα μας αδέρφια, ο Βαγγέλης Γιακουμάκης, ο Μιχάλης Καλτεζάς και ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος. Αν είχαμε μάθει όσα μάς δίδαξαν οι πρόγονοί μας το ’21, σήμερα οι αστυνομικοί θα σεβόντουσαν περισσότερο την ανθρώπινη αξία και ζωή και οι κυβερνήσεις στην πρώτη μαλακία θα παραιτούνταν από σεβασμό στη νοημοσύνη μας.

Οι πρόγονοί μας, το ’21, μάς δίδαξαν να αγωνιζόμαστε για τη λευτεριά. Καλύτερα νεκροί, παρά σκλαβωμένοι. Αυτό τραγουδάμε και στον Θούριο του Φεραίου. “Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνους σκλαβιά και φυλακή”. Μάς δίδαξαν να προτιμάμε να πεθάνουμε στον αγώνα για τη λευτεριά παρά να συμβιβαζόμαστε σε μια ζωή ανελεύθερη. Ο ίδιος ο Φεραίος είχε πει ότι όποιος συλλογάται λεύτερα, συλλογάται καλά. Οι πρόγονοί μας ήταν βαθιά δημοκράτες και εθνικιστές. Αγαπούσαν το έθνος και ήθελαν να είναι λεύτεροι. Πολλοί δώσανε και τη ζωή τους στον αγώνα. Αρκετοί πέθαναν αυτό που θα λέγαμε σήμερα, σε καιρούς ειρήνης, εν ώρα καθήκοντος. Πολέμησαν για την λευτεριά τους.

Και έρχονται σήμερα να καπηλευτούν τους ήρωες του ’21, κάτι δειλοί. Δηλώνουν εθνικιστές και σπέρνουν μίσος για τους Ρομά, τους Σκοπιανούς, τους ξένους γενικά. Σπέρνουν μίσος και διχόνια για όσους διαφωνούν ιδεολογικά. Σπέρνουν μίσος για τις γυναίκες και τους ομοφυλόφιλους. Βάζουν Σφακιανάκη να παίζει πίσω από μια ελληνική σημαία ή κρεμάνε από τα κλειδιά τους μια αρχαιοελληνική περικεφαλαία και το παίζουν εθνικιστές. Αλλά ξεχνάνε ότι σε μια χώρα που γέννησε τη δημοκρατία και απελευθερώθηκε όχι μια αλλά δυο φορές χάρη σε ανθρώπους που αγάπησαν τη λευτεριά τους περισσότερο από τη ζωή τους, ο εθνικισμός δε θα μπορούσε να σημαίνει τίποτε άλλο από το να είσαι προστάτης της δημοκρατίας. Σε μια χώρα που και οι τρεις βασικές της εορτές είναι σε περιόδους όπου οι πρωταγωνιστές της Ιστορίας σε πείσμα των καιρών, τα παίξανε όλα για όλα ώστε να απελευθερωθεί η χώρα. Το ’21 απ’ τον Σουλτάνο, το ’44 απ’ τον Φύρερ και το ’73 απ’ τους Χουντικούς.

Για αυτό η σημερινή ημέρα είναι αφιερωμένη στους αξιωματικούς Καραθανάση, Βλαχάκο και Γιαλοψό που έπεσαν στον βωμό του καθήκοντος φυλάττοντας Θερμοπύλες. Είναι αφιερωμένη στον καθηγητά Θαλάσση που παλεύει για τη μνήμη του ενός μαθητή του και για τη δικαίωση του άλλου μαθητή του. Είναι αφιερωμένη στις μανάδες του Φύσσα και της Γρίβα. Είναι αφιερωμένη στους συγγενείς των νεκρών στα Τέμπη, το Μάτι και τη Μάνδρα που παλεύουν για δικαίωση. Είναι αφιερωμένη στα εκατομμύρια όσων κατέβηκαν στην πορεία για τα Τέμπη, όταν το Κράτος Δικαίου δεχόταν χτυπήματα όπως η Πόλη την 7η Αυγούστου όπου και τότε βρέθηκαν χιλιάδες να ξενυχτήσουν ψάλλοντας όρθιοι την “Υπερμάχω Στρατηγώ”. Γιατί η σημερινή ημέρα είναι αφιερωμένη σε όσους αντάλλαξαν τη ζωή και την ξεγνοιασιά τους για τη λευτεριά.

Οφείλουμε να το θυμόμαστε αυτό. Γιατί είμαστε απόγονοι του Λεωνίδα, του Σωκράτη, του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Είμαστε απόγονοι του Βενιζέλου και του Τρικούπη. Είμαστε απόγονοι του Μελά, του Ζέρβα και του Ψαρρού. Είμαστε απόγονοι μεγάλων Στρατηγών που δώσανε μεγάλες μάχες. Και ίσως να μην τις κέρδισαν όλες. Αλλά κέρδισαν μια εξέχουσα θέση στη συλλογική μας μνήμη. Μάς δίδαξαν να είμαστε λεύτεροι και να μη φοβούμαστε τους οχτρούς, όποιοι κι αν είναι αυτοί. Οφείλουμε να προστατεύουμε τη δημοκρατία. Μάς το υπαγορεύει η εθνική μας συνείδηση. Η εθνική συνείδησή μάς υπαγορεύει τα δημοκρατικά μας φρονήματα

* Ο Γ. Θεοφανόπουλος είναι Ανεξάρτητος Ερευνητής Δημοσιογράφος διαπιστευμένος στην Ένωση Ευρωπαίων Δημοσιογράφων (επίσημο μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης) και με κύρια θεματολογία ζητήματα Θεσμών & Διαφάνειας.

Το άρθρο εκφράζει αποκλειστικά προσωπικές απόψεις και εκτιμήσεις του συντάκτη

Share on Facebook

Tweet