Tης Κατερίνας Γαλανού
Δυο ισχυροί παίκτες σε κομβικούς ρόλους δίπλα στον Ταγίπ Ερντογάν και δυο «συμβάντα» στα χερσαία και θαλάσσια σύνορα με την Τουρκία, έρχονται να επιβεβαιώσουν την ανησυχία εκείνων που έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου για το ευαίσθητο μεσοδιάστημα από την κάλπη του Μαΐου στην κάλπη του Ιουνίου, με τη χώρα υπό υπηρεσιακή κυβέρνηση.
Στον Έβρο – εδώ και αρκετές ημέρες – με την ανοχή, αν όχι, την ενεργό υποστήριξη Τούρκων στρατοφυλάκων, ευάριθμες ομάδες μεταναστών προωθούνται σε νησίδες του ποταμού. Η υπηρεσιακή κυβέρνηση Σαρμά βρέθηκε να διαχειρίζεται μια άκρως λεπτή και επικίνδυνη συνθήκη, ζητώντας από τη νέα κυβέρνηση της Άγκυρας, συντονισμό για την αποτροπή των παράνομων διελεύσεων, επιχειρώντας ταυτόχρονα να ισορροπήσει ανάμεσα στον σεβασμό στο εθνικό, ενωσιακό και (το) διεθνές δίκαιο, και στην αποτροπή παράνομων εισόδων στη χώρα.
Στην περιοχή του Έβρου έχουν τεθεί σε ισχύ αυξημένα μέτρα επιτήρησης, ενώ σήμερα μεταβαίνει ο υπηρεσιακός Υπουργός Προστασίας του Πολίτη Χαράλαμπος Λαλούσης, ο οποίος ήταν μέχρι τον περασμένο Ιανουάριο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού και έχει ευρύτερη θεώρηση των κινδύνων, που εγκυμονεί μια γενικευμένη προσπάθεια εισόδου παράνομων μεταναστών από τον Έβρο.
Αντιστοίχως, ένα συμβάν το οποίο θα μπορούσε να εξελιχθεί εμπρηστικά, υπήρξε την περασμένη Παρασκευή στα θαλάσσια σύνορά μας. Κατά την επιχείρηση έρευνας και διάσωσης, μετά από τη σύγκρουση δυο πλοίων στα διεθνή ύδατα στη Χίο, ο πλοίαρχος του τουρκικού πλοίου δεν απαντούσε στις κλήσεις του ελληνικού Λιμενικού, λειτουργώντας στο πλαίσιο της έμπρακτης άρνησης αναγνώρισης της ελληνικής δικαιοδοσίας στην έρευνα και διάσωση.
Ο υπερδύναμος, μετά τις εκλογές Ταγίπ Ερντογάν, αναδιάταξε την κυβέρνηση του και «έστησε» τους δυο ισχυρούς «πύργους» του: τον Χακάν Φιντάν πρώην επικεφαλής της ΜΙΤ, στη θέση του ΥΠΕΞ. Και τον εξ’ απορρήτων του, Ιμπραήλ Καλίν ως νέο αφεντικό των Μυστικών Υπηρεσιών της Τουρκίας. Μαζί θα υλοποιήσουν τη στρατηγική της Άγκυρας.
Η Ελλάδα στις 25 Ιουνίου πρέπει να έχει αποκτήσει μια στέρεη, ισχυρή κυβέρνηση, η οποία χωρίς αμφιταλαντεύσεις θα συνεχίσει την προστασία των συνόρων, την ενίσχυση της αποτρεπτικής δύναμης της χώρας, τη θεμελίωση και εμβάθυνση διεθνών συμμαχιών, μεταξύ των χωρών που αναγνωρίζουν στον επικίνδυνο τουρκικό αναθεωρητισμό – σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, στο δόγμα της Γαλάζιας Πατρίδας και στη ρητορεία για τον «Αιώνα της Τουρκίας» – ζωτικούς κινδύνους για την ευρύτερη περιοχή.
Η προηγούμενη τετραετία της κυβέρνησης Μητσοτάκη, οι στρατηγικές της επιλογές, η δράση επί του πεδίου (π.χ. απόκρουση της εισβολής στον Έβρο) ακόμη και ο τρόπος με τον οποίο ο Έλληνας πρωθυπουργός απαντούσε ή και δεν απαντούσε στον Τούρκο πρόεδρο, άλλαξε σε σημαντικό βαθμό τη δυναμική των ελληνοτουρκικών σχέσεων αλλά και το πως αυτές «εκλαμβάνονται» σε διεθνές επίπεδο.
Η καθαρή και αταλάντευτη στάση έναντι των διεκδικήσεων της Άγκυρας και του σχεδίου του Ερντογάν καταστήσει και σε βάρος της Ελλάδας, κυρίαρχη περιφερειακή δύναμη την Τουρκία, προϋποθέτει την ύπαρξη μιας νέας ελληνικής κυβέρνησης αντίστοιχης ισχύος και λογικής. Η οποία θα μπορεί να σταθεί ξανά ανάχωμα στη θεμελίωση της «Γαλάζιας Πατρίδας» πάνω στις αξιώσεις για γκρίζες ζώνες, αποστρατικοποίηση των νησιών, αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης, τον εκβιασμό και τη δημιουργία επικίνδυνων συνθηκών.
Σε 20 μέρες πρέπει να έχει καθαρίσει δια της κάλπης, και ο ορίζοντας στις ελληνοτουρκικές σχέσεις χωρίς τον κίνδυνο μιας τρίτης εκλογικής αναμέτρησης.
Πηγή: Liberal.gr
Leave a comment