Γράφει ο Δρ. Παναγιώτης Σφαέλος∗
Η παρούσα κυβέρνηση, μόλις ανέλαβε την εξουσία το 2019, πέρασε ένα πολυνομοσχέδιο για το λεγόμενο «επιτελικό κράτος». Πιστέψαμε πως επιτέλους, σε βάθος τετραετίας, θα φτιάξουμε ένα κράτος αποτελεσματικό και σύγχρονο. Δυστυχώς όμως πολύ σύντομα διαψευστήκαμε καθώς αυτό το «επιτελικό» κράτος, όπως βαπτίστηκε, δεν άλλαξε καθόλου και απετυχε πάλι σε όλα: στις φωτιές, στα χιόνια, στα τρένα, στην ασφάλεια του πολίτη εν γένει. Γιατι έγινε αυτό; Διότι οι νόμοι ψηφίζονται αλλά δεν εφαρμόζονται στην πράξη. Μένουν δηλαδή «κενό γράμμα». Αποτελεσματικό κράτος χτίζεται με πράξεις και, το βασικότερο, με αλλαγή νοοτροπίας.
Κάποιοι έλεγαν ότι χρειάζεται «επανίδρυση» του κράτους. Άλλοι έλεγαν ότι «λεφτά υπάρχουν», κάποιοι έβλεπαν την ανάπτυξη να έρχεται εν μέσω μνημονίων ενώ άλλοι έβλεπαν την ελπίδα να έρχεται πριν σκοντάψει στο τρίτο μνημόνιο. Άλλοι μίλαγαν για «ισχυρή Ελλάδα» που όμως είχε γυάλινα πόδια. Μια χώρα που απογειώνεται στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 για να προσγειωθεί αργότερα ανώμαλα στη χρεωκοπία το 2010. Ο σημερινός Πρωθυπουργός λέει ότι φταίει το «βαθύ κράτος» και μας ζητάει να βάλουμε πλάτη για να το ανατρέψουμε!!! Γιατί δεν το ανατρέπει ο ίδιος που ηγείται αυτού του κράτους; Ποιοί έφτιαξαν το βαθύ κράτος; Μα τα κόμματα που κυβέρνησαν από το 1974 διορίζοντας κομματικά στελέχη με μόνο προσόν την κομματική ταυτότητα και αντάλλαγμα τη νομή της εξουσίας. Και αυτοί οι ίδιοι θα ανατρέψουν αυτό που τόσα χρόνια εξέθρεψαν; Η διαφθορά είναι τεράστια από τα ρουσφέτια και την κομματοκρατία. Έχει διαβρωθεί το σύστημα μέχρι το μεδούλι. Ο Ελληνας έχει μάθει να βολεύεται με το «μέσο» με αποτέλεσμα ένα από τα «μπουμπούκια» (βλέπε σταθμάρχης) που διορίστηκαν χωρίς τα απαραίτητα προσόντα θα βάλουν ξανά ένα τρένο σε λάθος ράγες ή θα είναι ανύπαρκτοι σε μια φυσική καταστροφή. Τότε θα βρίζουμε το φαύλο κράτος που εμείς φτιάξαμε και που εμείς ανεχθήκαμε με τη νοοτροπία μας. Όταν στο κρατικό μηχανισμό υπάρχουν άνθρωποι που λένε «πάμε και όπου βγει» δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα.
Τι διακρίνει ένα σοβαρό κράτος από ένα φαύλο; Η διάκριση των εξουσιών! Όταν καταστρατηγείται αυτή η θεμελιώδης αρχή της δημοκρατίας, έχουμε τα αποτελέσματα που βλέπουμε και απορούμε. Η δικαιοσύνη είναι η πεμπτουσία της δημοκρατίας. Χωρίς ανεξάρτητη δικαιοσύνη δεν υπάρχει δημοκρατία. Όταν η ηγεσία της δικαιοσύνης διορίζεται από την εκατοστε κυβέρνηση, για ποια ανεξάρτητη δικαιοσύνη μιλάμε; Ακόμη και ένας πρώην υπουργός γελούσε στην τηλεόραση όταν αναφέρθηκε η φράση «ανεξάρτητη δικαιοσύνη» και κανείς δεν συγκινείται. Το κράτος δικαίου στην Ελλάδα πάσχει σοβαρά. Υπάρχει ισότητα στην απονομή της δικαιοσύνης όταν οι πολιτικοί έχουν ασυλία; Όταν η Βουλή πρέπει να ψηφίσει για να επιτρέψει την παραπομπή βουλευτή στη δικαιοσύνη; Τι σημαίνει αλήθεια η ανάληψη «πολιτικής ευθύνης»; Τι συνέπειες έχει; Σε σοβαρές χώρες σημαίνει τουλάχιστον την απόσυρση από την πολιτική σκηνή. Στην Ελλάδα όμως είναι κενό γράμμα αφού δεν έχει καμία συνέπεια για τον εκάστοτε βουλευτή.
Ποιοί θα πληρώσουν λοιπόν για τα Τέμπη; Η απάντηση είναι προφανής. Αυτοί που πλήρωσαν για το Μάτι και τη Μάνδρα. Μετά την πολύνεκρη τραγωδία στα Τέμπη λοιπόν ξαναβάζουμε τα τρένα σε λειτουργία χωρίς τηλεδιοίκηση και χωρίς συστήματα ασφάλειας επαναπαυόμενοι και πάλι στον ανθρώπινο παράγοντα. Μάλιστα, η Hellenic Train ζητάει γραπτές εγγυήσεις από τον ΟΣΕ για την ασφάλεια των σιδηροδρόμων. Είναι σοβαρό κράτος αυτό που θα εμπνεύσει την εμπιστοσύνη στον πολίτη;
Δεν έφτανε λοιπόν η ανεπάρκεια του κρατικού μηχανισμού στην τραγωδία των Τεμπών, βγήκαν πολιτικοί και δημοσιογράφοι να μιλήσουν για «θυσία» στα Τέμπη. Θυσια είναι η εκούσια στέρηση της ζωής για κάποιον ανώτερο σκοπό ή ιδανικό, όπως οι Ήρωες του 21 που θυσιάστηκαν για την ελευθερία. Θυσία δεν είναι να χάνουν τη ζωή τους νέοι άνθρωποι χωρίς λόγο επειδή κάποιοι δεν φρόντισαν να έχουν τα βασικά συστήματα ασφαλείας σε λειτουργία ή επειδή κάποιοι σταθμάρχες πήραν ρεπό ή δεν κοίταζαν την κονσόλα στο σταθμό της Λάρισας! Επειδή κάποιοι ιθύνοντες μας διαβεβαίωναν με ύφος δέκα καρδιναλίων για την ασφάλεια στα τρένα ή επειδή κάποιοι είπαν «πάμε και όπου βγει»; Αλήθεια δεν ντρέπονται να μιλάνε τώρα για θυσίες αντί να ζητήσουν μια συγγνώμη και απλά να σιωπήσουν;
Στις εκλογές που έρχονται, αυτά τα ερωτήματα πρέπει να μας απασχολήσουν αν θέλουμε να φτιάξουμε ένα κράτος πραγματικά ευρωπαϊκό που να υπηρετεί τον πολίτη και όχι να τον καταδυναστεύει ούτε να τον αφήνει απροστάτευτο σε δύσκολες ώρες. Ας επιλέξουμε τα πιο άξια και άφθαρτα στελέχη των κομμάτων που ψηφίζουμε ώστε η νέα Βουλή να ανανεωθεί σε μεγάλο βαθμό. Από εκεί και πέρα, η ψήφος μόνο δεν αρκεί. Πρέπει να πολεμάμε την διαφθορά στην καθημερινοτητα μας και να διεκδικούμε τα δικαιώματα μας ώστε οι πολιτικοί να ξέρουν ότι θα λογοδοτήσουν στους πολίτες για όσα κάνουν ή για όσα παραλείπουν να κάνουν.
∗ Ο Δρ. Παναγιώτης Σφαέλος BA, LLB, LLM, PhD είναι Νομικός, Διεθνολόγος και Δημοσιογράφος, Γενικός Γραμματέας του Ελληνικού Τμήματος της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων και Αντιπρόεδρος του Κέντρου Διεθνών Στρατηγικών Αναλύσεων – ΚΕΔΙΣΑ. Επίσης, είναι Αναπληρωτής Καθηγητής στην Σχολή Αξιωματικών της Ελληνικής Αστυνομίας. Έχει επίσης διδάξει στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας και στο IST College. Είναι Διδάκτωρ Ευρωπαϊκού Δικαίου του Πανεπιστημίου Kent. Έχει Μεταπτυχιακό στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο. Έχει σπουδάσει Νομικά, Διεθνείς Ευρωπαϊκές Σπουδές και Δημοσιογραφία.
Leave a comment