ΖΗΤΩ ΤΑ ΓΕΝΝΗΤΟΥΡΙΑ ΤΗΣ ΣΛΑΒΙΚΗΣ SEVERNA MAKEDONIJA! ΚΑΤΙ ΞΕΡΟΥΝ ΠΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΠΡΕΣΠΕΣ!

Του Κρεσέντσιο Σαντζίλιο

Αν εξαιρέσουμε το περιβόητο πλέον erga omnes, μια νομικο-πολιτική έννοια ή φόρμουλα η οποία αναγνωρίζεται απ’ όλο τον κόσμο ως τελείωςαυτονόητη, και καμία χώρα στο κόσμο δεν διανοήθηκε ποτέ να χρησιμοποιεί ειδικά ένα εθνικό όνομα για το εσωτερικό της και ένα άλλο για τις σχέσεις με τις ξένες χώρες, φόρμουλα που μήνες τώρα μας πιπιλίζουν σαν ένας εκ μηχανής θεός που σώζει την Ελλάδα από κακοτοπιές και, απ’ την άλλη, σήμερα τελείως παράλογα μας έχει απασχολήσει εξ αιτίας μιας χώρας η οποία παρανοϊκά σκέφθηκε να πραγματοποιήσει μια άλλη παραβίαση της παγκόσμιας νομιμότητας ζητώντας διπλές ονομασίες απολύτως ηλίθιες, νομικά/πολιτικά και ιστορικά εκτός πάσης λογικής, οπότε η πρόσφατη και θριαμβευτικά διατυμπανισμένη «κατάκτηση» αυτής της έννοιας και εφαρμογής (του erga omnes) δεν πρέπει να μας κάνει να νομίζουμε πως κατακτήσαμε ποιος ξέρει ποιο Έβερεστ, δεδομένου του ότι πρόκειται για μια φόρμουλα καθόλα φυσιολογική και εκ των ουκ άνευ σε κάθε ευνομούμενο κράτος σ’ αυτόν τον πλανήτη Γη, εκτός λοιπόν από το, για όλο τον κόσμο, «κανονικό» erga omnes που η Ελλάδα καυχιέται πως πέτυχε(!) να αποσπάσει μετά από ομηρικές μάχες, αυτή η ίδια Ελλάδα, σταθερή εντύπωση είναι ότι:

1) Εδωσε στους Σκοπιανούς, ή μάλλον κυριολεκτικά χάρισε (ενώ κανένας Έλληνας πολίτης, απ’ ό, τι ξέρουμε, δεν έδωσε ποτέ στη κυβέρνηση καμία εξουσιοδότηση να προβεί σε αυτό το τεράστιο και επικινδυνέστατο «δώρο» στους Σλάβους Σκοπιανούς) το όνομα «Μακεδονία» έστω και, για τους εγκληματικά αφελείς, στα σλάβικα «Makedonija», έστω και με το καμουφλάζ της «Severna», Βόρεια (μάλλον αναφορικά σε μια «Νότια» ελληνική), σάμπως ο γεωγραφικός προσδιορισμός να είναι ικανή εγγύηση μη παράλογων εθνοτικών και εδαφικών απαιτήσεων στο μέλλον,
2) χάρισε, όσο κι αν θέλουμε να παίξουμε με τις λέξεις, την «μακεδονική ταυτότητα», μια ταυτότητα η οποία από 3000 χρόνια είναι συνυφασμένη αποκλειστικά με ό, τι είναι ελληνικό και όχι βέβαια σλαβικό!
3) χάρισε μια «μακεδονική γλώσσα» (πάλι παίζοντας με τις λέξεις) εννοώντας, σκέτη τρέλα, μια γλώσσα βουλγάρικη, όταν η σίγουρα στην αρχαιότητα υπάρχουσα «μακεδονική διάλεκτος» (όπως επισημάνουν σημαντικοί ξένοι επιστήμονες) άλλο δεν ήταν παρά μια «ελληνική διάλεκτος», μια εκ των ελληνικών διαλέκτων,
4) στην ουσία και περιληπτικά χάρισε τα κυριότερα απ’ όσα ζητούσαν οι Σκοπιανοί, για να μη πούμε τα βασικά, πάντα με ένα μεγάλο ευχαριστώ στην eminence grise των Γερμανών και Αμερικανών πατρόνων, απόλυτοι φίλοι της Ελλάδας στα λόγια και απόλυτοι εχθροί στις πράξεις στις πλείστες περιπτώσεις που γνωρίζουμε.

Τώρα, δοθείσης της αφθονίας σοφιστικών στοιχείων στην «Συμφωνία», το να λέμε – σαν παρηγοριά στον καταδικασμένο – ότι ναι μεν δώσαμε την «μακεδονική ταυτότητα» στον Σλάβο Σκοπιανό, αλλά αυτή η ταυτότητα δεν (θα) έχει καμία σχέση με την πρωταρχική ελληνική ταυτότητα των Μακεδόνων – είναι όχι μόνο μια απελπιστική εξαπάτηση του εαυτού μας (μικρό το κακό, για εκείνους που το σκαρφίστηκαν ) και προ παντός του ελληνικού μακεδονικού λαού, που μάλλον θεωρείται άξιος εμπαιγμού, αλλά και μια πραγματική ύβρις διότι, είτε το θέλουμε είτε όχι, με αυτόν τον τρόπο του αφαιρέσαμε το εθνολογικό ιστορικό του υπόβαθρο προς όφελος ξένων, ένα υπόβαθρο που τον έκανε ισότιμο μέλος όλης της οικογένειας των Ελλήνων.

Και δευτερευόντως του φορτώσαμε χωρίς να του το ζητήσουμε όλο το βάρος ενός μέλλοντος που και δύσκολο θα είναι και αβέβαιο (μακάρι να διαψευστούμε).

Πηγή:Ηellasjournal.com