Η Γερμανία, παραδοσιακά ο στενότερος σύμμαχος της Γαλλίας στην ΕΕ, συχνά παραπονιέται ότι δεν ζητείται η γνώμη της, κάθε φορά που ο Μακρόν εκφωνεί φιλόδοξες ομιλίες για την Ευρώπη. Όχι ότι το Βερολίνο, είτε επί της πρώην καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ είτε του διαδόχου της Όλαφ Σολτς, έχουν διατυπώσει κάποιες πρωτότυπες προτάσεις για την Ευρώπη.

 

 

 

Στη συνέχεια, υπάρχει η άποψη της Πολωνίας και των χωρών της Βαλτικής.Πιστεύουν ότι, ο Μακρόν δεν έχει κάνει αρκετά για να υποστηρίξει στρατιωτικά την Ουκρανία. Περισσότερο από αυτό, υποπτεύονται ότι ο Μακρόν εξακολουθεί να θέλει να κάνει κάποιου είδους συμφωνία με τον  Πούτιν, για να τερματίσει τον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία.

Οι Κεντροευρωπαίοι μαζί με άλλες «Ατλαντικές χώρες», συχνά πιστεύουν ότι όταν ο Μακρόν μιλά για στρατηγική αυτονομία για την Ευρώπη, πρόκειται για τη σταδιακή αποδυνάμωση του ΝΑΤΟ ή για τη δημιουργία αμυντικής δομής σε ανταγωνισμό με τη στρατιωτική συμμαχία υπό τις ΗΠΑ. Πράγματι, ο Μακρόν ονόμασε κάποτε το ΝΑΤΟ ως «εγκεφαλικά νεκρό», μια περιγραφή που έχει αντέξει έως σήμερα.

Πάνω απ’ όλα, υπάρχει η αίσθηση ότι η Γαλλία, η μόνη πυρηνική δύναμη της ΕΕ, δεν μπορεί να είναι αξιόπιστη, καθώς η άποψή της για τον κόσμο και για την Ευρώπη είναι «Γκωλιστική», στην οποία η Γαλλία είναι ο κεντρικός, στρατηγικός παράγοντας που διαμορφώνει και κυριαρχεί στην Ένωση.

Ο  Μακρόν δήλωσε την Τετάρτη ότι, η στρατιωτική στρατηγική της Γαλλίας πρέπει να ενισχύσει τη χώρα ως ανεξάρτητη, σεβαστή δύναμη με πυρηνικά όπλα μέχρι το τέλος της δεκαετίας, προειδοποιώντας για τον κίνδυνο κλιμάκωσης και άλλες παγκόσμιες επιπτώσεις του πολέμου της Ρωσίας στην Ουκρανία.

Λοιπόν, αν η νέα εθνική στρατηγική αναθεώρηση του Μακρόν είναι κάτι που πρέπει να γίνει, η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία θα μπορούσε να σηματοδοτήσει, την αρχή μιας σημαντικής επανεξέτασης του στρατιωτικού ρόλου της Γαλλίας στην Ευρώπη και της σχέσης της με το ΝΑΤΟ.

Σε αυτό το προσχέδιο αναθεώρησης, το οποίο θα εργαστεί τους επόμενους μήνες και το οποίο στοχεύει να καθορίσει τη στρατιωτική στάση της Γαλλίας έως το 2030, η ασφάλεια της Ευρώπης, οι στόχοι του ΝΑΤΟ και η πυρηνική αποτροπή του Παρισιού συμβαδίζουν.

Καθώς ο πόλεμος επιστρέφει στην ευρωπαϊκή ήπειρο, η Γαλλία θέλει να επικεντρωθεί στην ενίσχυση της οικοδόμησης αμυντικής ικανότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς το μπλοκ της ασφάλειας των 27 εθνών εξακολουθεί να εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.

Δεδομένων όλων των παλαιών και νέων απειλών, που κυμαίνονται από τη συμβατική στρατιωτική επιθετικότητα έως τον υβριδικό πόλεμο, συμπεριλαμβανομένης της παραπληροφόρησης, των επιθέσεων στον κυβερνοχώρο και των νέων όπλων, ο Μακρόν γνωρίζει ότι καμία χώρα δεν μπορεί να τα καταφέρει μόνη της. 

Η εισβολή της Ρωσίας έχει αποκαλύψει τα τρωτά σημεία της Ευρώπης και το χαμηλό επίπεδο ανθεκτικότητας. Υπάρχουν πάρα πολλά άγνωστα και πάρα πολλές προκλήσεις, που απαιτούν (όχι μόνο) ένα τεράστιο πλήθος δυνατοτήτων. Το οικονομικό κόστος για την αντιμετώπιση όλων αυτών των απειλών είναι υπερβολικό.

Σε αυτό το πλαίσιο, για τον Μακρόν , η επιθετικότητα της Ρωσίας προς την Ουκρανία «μπορεί να προηγηθεί ευρύτερων γεωπολιτικών αντιπαλοτήτων και ενός μέλλοντος που δεν έχουμε λόγο να αποδεχτούμε με μοιρολατρία». Οχι μόνο αυτό.

Ο Μακρόν, δεν είναι διατεθειμένος να περιμένει να εμφανιστεί αυτή η νέα τάξη πραγμάτων, κάτι που η Κίνα (η οποία δεν αναφέρεται στο προσχέδιο αναθεώρησης) προσπαθεί να διαμορφώσει.

Αντίθετα, με τη νέα εστίαση στην Ευρώπη, επιβεβαίωσε την απόσυρση της Γαλλίας από το Σαχέλ, τερματίζοντας έτσι την επιχείρηση Barkhane στην οποία το Παρίσι είχε αναπτύξει περίπου 5.000 στρατιώτες στο Μάλι, για να βοηθήσει στην καταπολέμηση των ισλαμιστών εξτρεμιστών. Στο μέλλον, η Γαλλία θα δημιουργήσει μια νέα οργάνωση που θα βασίζεται στη συνεργασία μεταξύ της Γαλλίας και των τοπικών ενόπλων δυνάμεων.

Με τη «στροφή» προς την Ευρώπη, ο Μακρόν δεν έχει αυταπάτες για τον σημαντικό ρόλο του ΝΑΤΟ και των Ηνωμένων Πολιτειών. «Η Γαλλία σκοπεύει να διατηρήσει μια μοναδική θέση εντός της Συμμαχίας. Έχει μια απαιτητική και ορατή θέση, λόγω της ιδιαιτερότητας και της ανεξαρτησίας της αμυντικής της πολιτικής, ιδίως λόγω της πυρηνικής αποτρεπτικής της δύναμης», είπε.

Ταυτόχρονα, η Γαλλία προτίθεται να ενισχύσει την επιρροή της και των Ευρωπαίων συμμάχων, προκειμένου να σταθμίσει τις μεγάλες αλλαγές στη στάση του ΝΑΤΟ και το μέλλον της στρατηγικής σταθερότητας στην Ευρώπη.

.

Η στρατηγική σταθερότητα είναι το βασικό στοιχείο της εθνικής στρατηγικής αναθεώρησης του Μακρόν. Εφόσον η Ρωσία αμφισβήτησε τη σταθερότητα της Ευρώπης και ανέτρεψε τη μεταψυχροπολεμική εποχή, το ΝΑΤΟ και οι Ευρωπαίοι πρέπει να αναγνωρίσουν, πώς και γιατί, πρέπει να υπερασπιστεί την ήπειρο. Μια « αξιόπιστη, σύγχρονη  πυρηνική αποτροπή είναι το κλειδί», είπε ο Μακρόν. «Οι πυρηνικές μας δυνάμεις, συμβάλλουν μέσω της δικής τους ύπαρξης στην ασφάλεια της Γαλλίας και της Ευρώπης», πρόσθεσε.

Πράγματι, εμπειρογνώμονες στον τομέα της άμυνας στην Ευρώπη αναφέρουν συχνά, την πιθανότητα η Γαλλία, με τις πυρηνικές της ικανότητες, να παρέχει στους Ευρωπαίους μια ειδική ομπρέλα ασφαλείας. 

 Η σύγκρουση υπογραμμίζει «την ανάγκη να διατηρηθεί ένα ισχυρό και αξιόπιστο πυρηνικό αποτρεπτικό μέσο, για την αποτροπή ενός μεγάλου πολέμου», αυτός ο αποτρεπτικός παράγοντας πρέπει να είναι «νόμιμος, αποτελεσματικός και ανεξάρτητος», είπε ο Μακρόν.

Έτσι, ενώ  η Γαλλία θέλει να είναι μια «ανεξάρτητη, σεβαστή, ευέλικτη δύναμη στην καρδιά της ευρωπαϊκής στρατηγικής αυτονομίας», μιλά καθησυχαστικά  για το ΝΑΤΟ και για πολλές ευρωπαϊκές χώρες. «Η Γαλλία θα διατηρήσει ισχυρούς δεσμούς με την Ατλαντική συμμαχία. Η στρατηγική εταιρική σχέση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, θα παραμείνει θεμελιώδης και πρέπει να παραμείνει φιλόδοξη, διαυγής και ρεαλιστική», είπε.

Τόνισε επίσης ότι, η  Γαλλία θα εμβαθύνει  τη σχέση της με τη Γερμανία και θα σφυρηλατήσει αμυντικές συνεργασίες με την Ιταλία και την Ισπανία, ενώ θα ενισχύσει τον ευρωπαϊκό πυλώνα στο ΝΑΤΟ.

«Είναι καλό που ο Μακρόν αναφέρεται στην κυριαρχία της Γαλλίας τουλάχιστον αρκετές φορές, αλλά την τοποθετεί στο πλαίσιο μιας ισχυρής συμμαχίας εντός της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και των Ηνωμένων Πολιτειών», δήλωσε ο Eugeniusz Smolar από το Κέντρο Διεθνών Σχέσεων στη Βαρσοβία. 

Ωστόσο, όπως επισημαίνει ο Smolar, ο Μακρόν δεν αναφέρεται συγκεκριμένα στην Πολωνία, αναφέρει ακόμη την ενίσχυση των δεσμών με την Ιταλία, την Ισπανία, την Ελλάδα, την Κροατία και το Βέλγιο. Ακόμη και η Μολδαβία και η Γεωργία έχουν αναφορά.