EDITORIAL
Ο εμπνευσμένος μας ηθοποιός Λάμπρος Κοτσίρης !

Ο εμπνευσμένος μας ηθοποιός
Λάμπρος Κοτσίρης !

Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος

Στην εμβληματική ταινία των Σταύρου Τσιώλη και Νίκου Φώσκολου το 1971, που πραγματεύεται την εξάρθρωση ενός κυκλώματος ναρκωτικών, από ένα νεαρό αστυνομικό της δίωξης ναρκωτικών, που προσπαθεί εντασσόμενος στην δίωξη ναρκωτικών, να εκδικηθεί το θάνατο από ναρκωτικά του αδελφού του πιανίστα – τον υποδύεται με χαρακτηριστική υποκριτική δεινότητα ο αξεπέραστος Νίκος Κούρκουλος – ένας δευτεραγωνιστής κλέβει την παράσταση της ταινίας και μας συγκλονίζει με την ηθική του στιβαρότητα και την άτεγκτη συμπεριφορά του, στο ρόλο του τελωνειακού ελεγκτικού υπαλλήλου, που δεν διστάζει καθώς αναγνωρίζει τον μεταμφιεσμένο ανεψιό του, «Χαρίδημο» – Νίκο Κούρκουλο, ο οποίος προσπαθεί να περάσει τα ναρκωτικά μέσα στις ρόδες μιας εμβληματικής παλιάς «bmw2002», να τον οδηγήσει στον έλεγχο, οπότε και ξεκινάει η ιστορική μανιώδης καταδίωξη του τελευταίου, που προσπαθεί φεύγοντας αστραπιαία να ξεφύγει ! Είναι ο αγαπημένος μας πολυδύναμος ηθοποιός Λάμπρος Κοτσίρης, που παράλληλα με την σπουδαία θεατρική του πορεία, μας φανέρωσε σπουδαίες δραματικές ερμηνείες και στη μικρή και μεγάλη μας οθόνη. Και σε άλλες επίσης επικές ταινίες του κινηματογράφου μας, ο Λάμπρος Κοτσίρης είχε εκδηλώσει τις πλατιές υποκριτικές του αρετές και μας είχε συγκινήσει βαθύτατα, υποδυόμενος με υποδειγματική ευστοχία και δραματικό σθένος, άλλοτε τον πατριώτη στρατιωτικό, ενίοτε τον άτεγκτο κρατικό υπάλληλο, τον αυστηρό χωροφύλακα, κάποτε άκαμπτο πολίτη της μικροαστικής κοινωνίας, που προσπαθεί να κρατήσει νησίδες προσωπικής αξιοπρέπειας, σε δύσκολα κοινωνικά περιβάλλοντα, αλλά ακόματον ειδεχθή προδότη των Γερμανών, τον καθηγητή ιατρικής και τον αυστηρό πατέρα ! Τον είχαμε απολαύσει έτσι και στις μεγάλες μας ταινίες : «Υπολοχαγός Νατάσα», «Η δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά», «Αυτοί που μίλησαν με το θάνατο», «Κατάχρηση εξουσίας», «Αστραπόγιαννος», Οι προστάτες», «Εσχάτη προδοσία», «Συνοικία το όνειρο», «Ίλιγγος», «Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο». «Το κλωτσοσκούφι» κ.α.

Ο Λάμπρος Κοτσίρης είδε το φως της ζωής το 1917 στην Αθήνα και από νεαρή ηλικία εκδήλωσε την ιδιαίτερη αγάπη του και έφεση για το θέατρο και την τέχνη ευρύτερα. Με την ολοκλήρωση των γυμνασιακών του σπουδών, ακολούθησε υποκριτικές σπουδές στη Δραματική Σχολή του σκηνοθέτη Γιαννούλη Σαραντίδη και με την αποπεράτωσή τους έκανε πρόβα τζενεράλε στο παλκοσένικο το 1955 με τον «Μάκβεθ» του Σαίξπηρ. Και συνέχισε την πολύπλευρη θεατρική παρουσία του και συνεργασία του, με πολλά αθηναϊκά θεατρικά σχήματα όπως τα : «Άρμα Διονύσου», «Νέα Σκηνή», «Θίασος του Κώστα Λιβαδέα», «Δημήτρη Μυράτ», «ΜαλαίναςΑνου-σάκη», ενώ διασταύρωσε τα θεατρικά βήματά του, με τους ΔημήρηΧόρν, Άννα Συνοδινού, Μάνο Κατράκη και Έλσα Βεργή. Παράλληλα με την δραστηριοποίησή του στο ελεύθερο θέατρο, συμμετείχε και στις κρατικές θεατρικές σκηνές, αλλά και στο ΔΗΠΕΘΕ.

Αποτέλεσε ενεργό και δραστήριο Μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών από το 1953, ανέπτυξε πολυσχιδή συνδικαλιστική δράση και συμμετείχε δημιουργικά στις κινητοποιήσεις για τα αιτήματα του κλάδου των ηθοποιών. Σε ότι αφορά την προσωπική του ζωή, ήταν παντρεμένος με την ηθοποιό Φραντζέσκα Αλεξάνδρου και είχε αποκτήσει δυο κόρες, τη Βάσω που είναι ηθοποιός και τη Μαρία Κοτσίρη που είναι μουσικός. Στις 9 Αυγούστου 1998, ο αγαπημένος μας ηθοποιός εκδήμησε από τη ζωή, από καρδιακό επεισόδιο, καθώς ενοσηλεύετο στο νοσοκομείο από θερμοπληξία, σε κλίμα πάνδημης θλίψης στον καλλιτεχνικό χώρο, δοθέντος ότι ήταν πολύ αγαπητός, πρωτίστως για το υψηλό κοινωνικό ήθος και τη σεμνότητά του. Υπήρξε αναντίλεκτα ένας εξαίρετος και πολυτάλαντος ηθοποιός μας, που χρωμάτισε ωραία τη δραματική μας σκηνή, με το ευγενές και πολυεπίπεδο δραματικό του τάλαντο και μας χάρισε μοναδικές στιγμές. Θα τον θυμόμαστε πάντα με σεβασμό και αγάπη !

Φιλμογραφία

Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο (1980)
Ελευθέριος Βενιζέλος: 1910-1927 (1980)
Τα διαμάντια δε λεν ψέμματα (1980)
Το πέρασμα (1974)
Οι προστάτες (1973)
Με φόβο και πάθος (1972)
Εσχάτη προδοσία (1971)
Η κόρη του ήλιου (1971)
Κατάχρησις εξουσίας (1971)
Οι αμαρτωλοί (1971)
Αυτοί που μίλησαν με τον θάνατο (1970)
Η ζούγκλα των πόλεων (1970)
Ο Αστραπόγιαννος (1970)
Υπολοχαγός Νατάσα (1970)
Για την τιμή και για τον έρωτα (1969)
Η δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά (1969)
Η σφραγίδα του Θεού (1969)
Τρικυμία μιας καρδιάς (1969)
Η ζούγκλα των πόλεων (1969)
Ξεριζωμένη γενιά (1968)
Τόσα όνειρα στους δρόμους (1968)
Τα ψίχουλα του κόσμου (1968)
Ζήσε για την αγάπη μας (1968)
Ταπεινός και καταφρονεμένος (1968)
Κάποτε κλαίνε και οι δυνατοί (1967)
Άδικη κατάρα (1967)
Κοντσέρτο για πολυβόλα (1967)
Τα ψίχουλα του κόσμου (1967)
Ο άνθρωπος που γύρισε από τον πόνο (1966)
Ο κατατρεγμένος (1966)
Αγάπη που δε σβήνει ο χρόνος (1966)
Πρόσωπο με πρόσωπο (1966)
Φτωχολογιά (1965)[γιατρός]
Ένα κορίτσι για δύο (1963)
Ανήσυχα νιάτα (1963)
Ίλιγγος (1963)
Ο αδελφός Άννα (1963)
Το ταξίδι (1962)
Οι επικίνδυνοι (1962)
Έγκλημα στην Ομόνοια (1962)
Η Λίζα και η άλλη (1961)
Αντιγόνη (1961)
Συνοικία το “όνειρο” (1961)
Είμαι αθώος (1960)
Το κλωτσοσκούφι (1960), Αστέρω (1959)
Χαρούμενοι αλήτες (1958)
Το οργανάκι του Αττίκ (1955)
Το κορίτσι της γειτονιάς (1954)

*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι M.Sc Δ/χος Μηχανικός Ε.Μ.Π., Αν. Γραμματέας Πολιτισμού ΠΑΣΟΚ
www.panosavramopoulos.blogspot.gr

Related Post

Leave a comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *