Συγκεκριμένα ο κυβερνήτης του Λουχάνσκ, Σέρχι Χάινταϊ, δήλωσε ότι οι ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας έχουν τον «απόλυτο έλεγχο» της Μπιλοριβκα. «Είναι ένα προάστιο του Λισικάνσκ», είπε. «Βήμα βήμα, εκατοστό το εκατοστό, θα ελευθερώσουμε ολόκληρη τη γη μας από τους εισβολείς».Η συζήτηση επομένως για διεξαγωγή δημοψηφίσματος ξενίζει λίγο στην παρούσα φάση, αν και, σύμφωνα με το Ινστιτούτο για τη Μελέτη του Πολέμου, η κίνηση υποδηλώνει ότι η αντεπίθεση της Ουκρανίας στα βόρεια προκαλεί πανικό στις ρωσικές δυνάμεις και σε ορισμένους στο Κρεμλίνο. Σχολιάζοντας την είδηση η Ρωσίδα αρχισυντάκτρια του RT, Μαργαρίτα Σιμονιάν, μίλησε με ενθουσιασμό κάνοντας λόγο για το «σενάριο της Κριμαίας». Η ίδια έγραψε ότι αναγνωρίζοντας την κατεχόμενη ουκρανική γη ως ρωσικό έδαφος, η Ρωσία θα μπορούσε ευκολότερα να απειλήσει το ΝΑΤΟ με αντίποινα για τις ουκρανικές αντεπιθέσεις, «λύνοντας τα χέρια της Ρωσίας από κάθε άποψη».

«Αυτή η προσέγγιση είναι ασυνάρτητη», σχολιάζουν οι αναλυτές του αμερικανικού think tank. «Οι ρωσικές δυνάμεις δεν ελέγχουν ολόκληρες τις περιφέρειες του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ. Συνεπώς, η προσάρτηση των διεκδικούμενων εδαφών του DNR και του LNR θα είχε ως αποτέλεσμα τη Ρωσία να προσαρτήσει περιφέρειες που σύμφωνα με τον ορισμό του Κρεμλίνου θα ήταν εν μέρει ”κατεχόμενες” από τις νόμιμες ουκρανικές αρχές και τις προωθούμενες ουκρανικές δυνάμεις», αναφέρουν στην έκθεσή τους.

Παράλληλα, οι αναλυτές σημειώνουν ότι τα ουκρανικά πλήγματα στην προσαρτημένη από τη Ρωσία Κριμαία «καταδεικνύουν ξεκάθαρα ότι οι ουκρανικές επιθέσεις στο παράνομα προσαρτημένο έδαφος της Ρωσίας δεν πυροδοτούν αυτόματα τα ρωσικά αντίποινα εναντίον του ΝΑΤΟ, όπως θα ήθελε η Σιμονιάν να πιστεύουν οι αναγνώστες της». Επίσης, η μερική προσάρτηση σε αυτό το στάδιο «θα έβαζε επίσης το Κρεμλίνο στην περίεργη θέση να απαιτήσει από τις ουκρανικές δυνάμεις να καταργήσουν το ”ρωσικό” έδαφος και στην ταπεινωτική θέση της αδυναμίας επιβολής αυτής της απαίτησης», συνεχίζουν οι αναλυτές προσθέτοντας πως παραμένει  ασαφές ότι ο Ρώσος πρόεδρος θα ήταν πρόθυμος να δεσσμεύσει τόσο τον εαυτό του για το αμφίβολο όφελος να διευκολύνει την απειλή του ΝΑΤΟ ή της Ουκρανίας με κλιμάκωση, κάτι που παραμένει εξαιρετικά απίθανο να κάνει σε αυτό το στάδιο, όπως τονίζουν. Το κίνητρο της διεξαγωγής δημοψηφίσματος ενδέχεται, ωστόσο, να κρύβεται στην πρόοδο της αντεπίθεσης των Ουκρανών στην περιοχή, οι οποίοι προχωρούν πέρα ​​από τον ποταμό Οσκίλ και πιο κοντά στην περιφέρεια Λουγκάνσκ, με την ρωσική ηγεσία να έχει εξαντλήσει τους τρόπους να προσπαθήσει να τις σταματήσει. «Το Κρεμλίνο μπορεί να πιστεύει ότι η μερική προσάρτηση θα μπορούσε να οδηγήσει στη στρατολόγηση πρόσθετων δυνάμεων, τόσο από τη Ρωσία όσο και από το προσαρτημένο ουκρανικό έδαφος.