Κάθε χρόνο, εκατομμύρια άνθρωποι και αυτοκίνητα διέρχονται από τη διάσημη “London Bridge”, ωστόσο λίγοι γνωρίζουν ότι αυτή είναι η τρίτη κατά σειρά γέφυρα που χτίζεται στο σημείο. Τι απέγιναν οι δύο προηγούμενες;
Η αρχική κατασκευή τοποθετήθηκε εκεί κατά τους μεσαιωνικούς χρόνος, αλλά τον 19ο αιώνα κρίθηκε απαραίτητη η αντικατάστασή της λόγω παλαιότητας.
London Bridge, 1890
Ο πολιτικός μηχανικός John Rennie ανέλαβε να σχεδιάσει τη νέα γέφυρα η οποία μετά από 131 χρόνιας “ζωής” άρχισε να βυθίζεται στον Τάμεση μην μπορώντας να αντέξει τις κυκλοφοριακές απαιτήσεις του 20ου αιώνα.
Οι υπεύθυνοι του δήμου έψαχναν να βρουν μία λύση και η αντικατάσταση της γέφυρας θεωρήθηκε καλύτερη λύση από τη συνεχή επισκευή της. Κάπως έτσι, αποφασίστηκε να τεθεί σε δημοπρασία με τον Αμερικανό μεγιστάνα Robert McCulloch να την αγοράζει έναντι 2,460,000 δολαρίων στις 18 Απριλίου 1968.
Ο McCulloch είχε τότε μόλις ιδρύσει μία νέα πόλη στην Αριζόνα με το όνομα Lake Havasu City κι αποφάσισε να μεταφέρει εκεί τη γέφυρα η οποία υπάρχει μέχρι και σήμερα.
Ο ίδιος, ξόδεψε στη συνέχεια επιπλέον 7 εκατομμύρια δολάρια για να μεταφέρει την “London Bridge” στις ΗΠΑ.
Με αυτόν τον τρόπο ήθελε να προσελκύσει τουρίστες στην περιοχή αλλά και περισσότερους κατοίκους, κάτι που όπως έδειξε η ιστορία το κατάφερε.
Τα εξωτερικά γρανιτοειδή μπλοκ της γέφυρας αριθμήθηκαν και μεταφέρθηκαν με πλοίο και στη συνέχεια ανοικοδομήθηκαν πάνω σε μια κατασκευή από σκυρόδεμα χτισμένη στη γη μεταξύ του κύριου τμήματος της πόλης και του Pittsburgh Point, μιας χερσονήσου συνδεδεμένης με τη λίμνη Havasu.
Η σημερινή γέφυρα στο κέντρο του Λονδίνου, δόθηκε στην κυκλοφορία το 1973 κι έχει μήκος 269 μέτρα και πλάτος 32 μέτρα.
Ανακατασκευή της γέφυρας στην Αριζόνα
Φωτογραφία της γέφυρας στη Lake Havasu City το 2003:
EOBSERVER.COM
