ΑΠΟΨΕΙΣ
ΤΟΥ ΜΠAΜΠΗ Ο ΤΡAΧΗΛΟΣ ΜAΣΚΑ ΔΕΝ ΥΠΟΜEΝΕΙ

Είναι πλέον μαθηματικά βέβαιο. Σε κάθε ουρά, σε κάθε βαγόνι του μετρό, σε κάθε χώρο που μαζεύονται άνθρωποι, κάποια στιγμή η σιωπή θα σπάσει από μία χαρακτηριστική φωνή. Μια φωνή καταφανώς επιθετική. Με τόνο που αφήνει να εννοηθεί ότι από κάτω κοχλάζει η αγανάκτηση για «κάποιους». Με χροιά που θυμίζει διδακτικές αγορεύσεις σε ταινίες του Νίκου Φώσκολου. Με ύφος που έχει κάποιος όταν γυαλίζει το μάτι του. Και που με τον τρόπο της σου στέλνει το μήνυμα ότι περιμένει (με ελαφριά ανυπομονησία) κάποιον να φέρει αντίρρηση, ώστε να προσωποποιήσει επιτέλους τον στόχο και να αρχίσει να τον περιλούζει με τα γνωστά αγαπημένα προσωνύμια: «πρόβατα» (η στοργική εκδοχή) και «ανθέλληνες» (η σκληρή εκδοχή).


Εκείνο όμως που είναι ανατριχιαστικό, είναι η έλλειψη οποιασδήποτε παύσης. Και οποιουδήποτε χρωματισμού των λέξεων. Λες και αυτός που καταγγέλλει την παγκόσμια συνωμοσία για τις μάσκες και προσπαθεί να «αφυπνίσει» τους υπόλοιπους γύρω του, έχει αποστηθίσει ένα status update του Facebook και το απαγγέλλει με ακρίβεια μαγνητοφώνου. Σαν τα παλιά συνθήματα της «ντουντούκας», αλλά με περισσότερη δραματικότητα. Ομως η βεβαιότητα ότι κατέχει την απόλυτη αλήθεια και ότι δεν αφήνει καμία λογική αμφιβολία να σκιάσει αυτή τη βεβαιότητα, παραμένει η ίδια. Και αυτό είναι το ακόμα πιο τρομακτικό.

Βέβαια το κλειδί εδώ βρίσκεται στη λέξη «αφύπνιση». Ο Μάκης, ο Τάκης και η Σούλα δεν θέλουν σε καμία περίπτωση να βλέπουν τον εαυτό τους σαν αυτούς τους γραφικούς τρελούς που παλιότερα μιλούσαν μόνοι τους στον δρόμο. Με εφόδιό τους μια σύνδεση στο διαδίκτυο και την πρόσβαση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μπορούν πλέον να βλέπουν τον εαυτό τους στον αναβαθμισμένο ρόλο του «αφυπνιστή». Λες και πρόκειται για τα μέλη μιας γιγαντιαίας ιεραποστολής, που βρίσκονται παντού εκεί έξω, έτοιμοι να κηρύξουν, να προσηλυτίσουν και να «πολεμήσουν» για να περάσει ο «ιερός» λόγος των social media στους άπιστους που συνεχίζουν να πέφτουν θύματα (ή να παίζουν το παιχνίδι…) των επιστημόνων, των μέσων ενημέρωσης ή της απλής λογικής.

Αλλωστε, η πίστη στην ιδέα ότι μια μάσκα που κοστίζει 50 λεπτά έχει μέσα ένα ενσωματωμένο τσιπάκι που επικοινωνεί με δίκτυα 5G (δηλαδή είναι καλύτερη από ένα κινητό τηλέφωνο τελευταίας τεχνολογίας), με στόχο να παρακολουθούν τι λέει αυτός που τη φοράει, μπορεί να μη διατηρεί μεγάλη επαφή με τη λογική. Επιτελεί όμως έναν ακόμα ιερότερο σκοπό, που μπροστά του η λογική -και η πραγματικότητα εν γένει- οφείλει να υποχωρήσει: γίνεται μια ισχυρή ένεση αυτοπεποίθησης. Διότι, για να μπει στον κόπο ένα ολόκληρο παγκόσμιο σύστημα να σε παρακολουθεί, θυσιάζοντας την οικονομία, φτιάχνοντας ιούς και στήνοντας μυστικές συνωμοσίες, σημαίνει ότι, δεν μπορεί, κάτι σημαντικό πρέπει να λες. Αρα, πόσο μεγαλύτερη αυτοαποθέωση να ζήσει ο Μάκης, ο Τάκης και η Σούλα από όση ζουν ξέροντας ότι ολόκληρος Μπιλ Γκέιτς τους ακούει προσωπικά να βρίζουν ως «άσχετο» τον Σωτήρη Τσιόδρα ή να κατηγορούν τον Νίκο Χαρδαλιά ότι έχει μετοχές σε εργοστάσιο παραγωγής μασκών;

Φωτιά και μάσα (και fake news) στους προσκυνημένους

Το κίνημα των «ξεμάσκωτων», στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια νέα εκδοχή όλων εκείνων των εκφραστών του δόγματος «δίκιο έχουν οι αναρτήσεις με λάθος ορθογραφία, με κεφαλαία και με πολλά θαυμαστικά». Είναι αυτός που θέλει διακαώς να καταθέσει την άποψή του στον «δημόσιο μονόλογο» για την επίπεδη Γη, για τους ψεκασμούς, για τα εμβόλια και για την αγαπημένη του Παγκόσμια Νέα Τάξη, που τον έχει βάλει στο μάτι γιατί αφυπνίζει τις μάζες.

Κάθε «μασκομάχος» και καημός

Εννοείται ότι όσο πιο πολυσυλλεκτικό είναι ένα κίνημα, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχει να «πιάσει», αφού μπορεί να πιάσει την προσωπική εμμονή του καθενός και να προσαρμοστεί πάνω της. Για τους ισλαμοφοβικούς δηλαδή -και για τη Ραχήλ Μακρή, που είναι κάτι σαν μπαλαντέρ του κινήματος και ταιριάζει με όλα- η μάσκα είναι ο προάγγελος της μπούργκας. Για τον Μπάμπη είναι μέσο «φίμωσης». Κανείς δεν ξέρει βέβαια τι είδους μάσκα δοκίμασε να φορέσει ο Μπάμπης και διαπίστωσε ότι δεν ακούγεται η φωνή του.

*Ο Νίκος Ζαχαρίαδης, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1966, τέλειωσε το Κολλέγιο Αθηνών και σπούδασε στο Πολιτικό τμήμα της Νομικής Σχολής, στο τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Παράλληλα ξεκίνησε να εργάζεται στο Ραδιόφωνο της ΕΤ-2. Το 1989 πέρασε στην εφημερίδα «Αυγή» ως Κριτικός Κινηματογράφου. Στην ίδια θέση έχει εργαστεί, επίσης, στις εφημερίδες «Ελεύθερος Τύπος» και Μεσημβρινή. Το 1993, εγκαταλείπει τις εφημερίδες για τα περιοδικά. Αρχικά ως αρχισυντάκτης στο περιοδικό ΜΑΧ, στη συνέχεια στο περιοδικό Nitro. Επι πέντε χρόνια έγραφε τις «Απορίες Ενός Ζαλισμένου Αθηναίου» στο περιοδικό Downtown, από όπου προέκυψαν και δύο βιβλία. Από το 2005 έως το 2012 ανήκε στο δυναμικό της εφημερίδας «Πρώτο Θέμα», όπου είχε την ευθύνη του ένθετου περιοδικού «Big Fish» μέχρι το 2008, ενώ γράφει στην Athens Voice και στο athensvoice.gr ως Forrest Gump. Κατά καιρούς έχει υπάρξει ραδιοφωνικός παραγωγός (Thema FM, Best 92,6), διευθυντής περιοδικών, Columnist κ.α. Από τον Σεπτέμβριο του 2011 επιμελείται το Moufanet, τη στήλη με τις ψεύτικες ειδήσεις στο protagon.gr, που φέτος εξελίχθηκε σε site. Μοτίβο του είναι το «Συγγνώμη για το δούλεμα, αλλά εσείς αρχίσατε πρώτοι». Επίσης, αποτάσσεται τον χαρακτηρισμό «δημοσιογράφος» και προτιμά να δηλώνει όπου μπορεί ιδιωτικός υπάλληλος. Είναι παντρεμένος με την Ελίζα Μπενβενίστε και έχει ένα γιο επτά ετών, ο οποίος αποτέλεσε και την αφορμή της στήλης «Γράμματα στο παιδί μου». 
*Αναδημοσίευση από τον Φιλελεύθερο που κυκλοφόρησε στις 8 Αυγούστου.
(Το άρθρο εκφράζει αποκλειστικά προσωπικές απόψεις και εκτιμήσεις του συντάκτη)
Πηγή : Liberal.gr
Tag

Related Post

Leave a comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *