Η κατάσταση σήμερα

Ο ΟΗΕ, ήδη από τον Ιούνιο του 2020, προειδοποίησε για μια ακόμη πανδημία, εκτός από αυτή του κορωνοϊού: την παγκόσμια αύξηση των περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας. Σύμφωνα με την πρόσφατη εκστρατεία ενημέρωσης της Διεθνούς Αμνηστίας, σε όλον τον κόσμο, έχουν αυξηθεί σημαντικά οι αναφορές περιστατικών βίας κατά γυναικών και κοριτσιών κατά τη διάρκεια της καραντίνας και των άλλων περιοριστικών μέτρων, τα οποία ανάγκασαν πολλές γυναίκες να παραμείνουν παγιδευμένες στο ίδιο σπίτι με τους καταπιεστές τους ή δεν τους επέτρεψαν να έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες στήριξης και ασφάλειας.

Από το ξέσπασμα της πανδημίας οι τηλεφωνικές γραμμές στήριξης και οι ξενώνες φιλοξενίας σε όλη την Ευρώπη έχουν αναφέρει μια ανησυχητική αύξηση στις κλήσεις από γυναίκες που βρίσκονται σε κίνδυνο λόγω της καραντίνας και των άλλων περιοριστικών μέτρων.

Σύμφωνα με έρευνα του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, 1 στις 3 γυναίκες έχει υποστεί σωματική βία, σεξουαλική βία, ή και τις δύο μορφές βίας από την ηλικία των 15 ετών και πάνω.

Το 55% των γυναικών έχουν βρεθεί αντιμέτωπες με μία ή περισσότερες μορφές σεξουαλικής παρενόχλησης ενώ το 11% έχει υποστεί ψηφιακή παρενόχληση. Μία στις είκοσι έχει βιαστεί. 

Στοιχεία για την Ελλάδα

• υπόθεση ενδοοικογενειακή- το 68% των γυναικών που υπέστησαν κακοποίηση είναι έγγαμες
• υπόθεση διεθνής -το 16% των γυναικών που απευθύνονται στα Συμβουλευτικά Κέντρα είναι αλλοδαπές
• όχι ταξική – 70% των θυμάτων δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ή και ανώτερης ή ανώτατης εκπαίδευσης και πάνω από το 50% των δραστών δευτεροβάθμιας ή ανώτερης και ανώτατης εκπαίδευσης. 

(Πηγή: news247.gr)

Στην Ελλάδα, το διάστημα της πρώτης καραντίνας οι κλήσεις προς την Τηλεφωνική Γραμμή Υποστήριξης SOS 15900, αυξήθηκαν κατά 230%. Οι ειδικοί ήξεραν ότι τα περιστατικά βίας αυξάνονται όταν τα ζευγάρια περνούν περισσότερο χρόνο μαζί. Στο διάστημα της καραντίνας μάλιστα σε όλες τις περιφερειακές ενότητες, ξενοδοχεία αποτέλεσαν έκτακτα καταλύματα. Αυτό συνέβη προκειμένου οι γυναίκες και τα παιδιά τους να ολοκληρώσουν τις ιατρικές εξετάσεις που απαιτούνται για να μπουν σε έναν από τους είκοσι ξενώνες, οι οποίοι λειτουργούν υπό την αιγίδα του κράτους.

Η Αττική «κρατάει τα σκήπτρα» της κακοποίησης γυναικών, σε σχέση με τις υπόλοιπες περιφέρειες. Ωστόσο, τα περιστατικά που αναφέρονται δεν είναι μόνον αυτά. Πολλές γυναίκες νιώθουν ντροπή και δεν τολμούν να αρθρώσουν αυτό που τις βασανίζει.

Τόσο η κλινική εμπειρία, όσο και η βιβλιογραφία, δείχνουν ότι αυτές οι γυναίκες μέχρι να ζητήσουν βοήθεια έχουν υποστεί επανειλημμένως βία και έχουν φτάσει σε σημείο να φοβηθούν για τη ζωή τους. Το φαινόμενο είναι παγκόσμιο. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο οι περισσότερες καταγγελίες γίνονται στην Σουηδία. Όχι γιατί εκεί οι άνθρωποι είναι πιο βίαιοι, αλλά γιατί οι γυναίκες γνωρίζουν καλύτερα τα δικαιώματά τους.

Η βία κατά των γυναικών δεν συναντάται μόνο στο οικογενειακό περιβάλλον αλλά και στο εργασιακό, όπου παίρνει τη μορφή της σεξουαλικής παρενόχλησης, της ταπείνωσης και του περιορισμού. Οι ειδικοί καταχωρούν και νέες μορφές βίας κατά των γυναικών που έχουν να κάνουν με τον κυβερνοχώρο. Αυτές διαχωρίζονται σε διαδικτυακή παρακολούθηση, διαδικτυακή παρενόχληση και μη συναινετική πορνογραφία.

«Κάνε πορτοκαλί τον κόσμο!» είναι το παγκόσμιο σύνθημα ενάντια στη βία κατά των γυναικών, προτρέποντας να φορέσουμε μία «πορτοκαλί» πινελιά καθώς το συγκεκριμένο χρώμα συμβολίζει ένα πιο λαμπερό και φωτεινό κόσμο χωρίς βία και κακοποίηση του γυναικείου φύλου – και όχι μόνο, συμπληρώνω.

Ίσως δεν είναι τυχαία η επιλογή του συγκεκριμένου χρώματος, εφόσον το πορτοκαλί είναι το συμπληρωματικό του μωβ στη ζωγραφική, του χρώματος που βάφει την μελαγχολία και τον σωματικό πόνο, το «χρώμα της μελανιάς» – σωματικής αλλά και ψυχικής! #OrangeUrWorld, #OrangeTheWorld, #HearMeToo, #EndVAW.

Πόσες ιστορίες βίας και κακοποίησης όλων των μορφών υπάρχουν από γυναίκες όλων των ηλικιών… Πόσες από αυτές έρχονται τελικά στο φως; Πόσες γυναίκες που βιώνουν σωματική, σεξουαλική, ψυχολογική, λεκτική βία, βρίσκουν το θάρρος να αναζητήσουν βοήθεια; Πόσες γυναίκες που έρχονται αντιμέτωπες με την απόγνωση αισθάνονται αδύναμες να αντιδράσουν; Μπορεί να φαίνεται περίεργο και αρκετοί να μην κατανοούν πως τελικά μία γυναίκα μπορεί να δέχεται την κακοποίηση και να μην αντιδρά, να μην μιλά ή να μην φεύγει! Και όμως, πρόκειται για μία εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση που τραυματίζει τον γυναικείο ψυχισμό, τον συρρικνώνει, κάνοντας να φαίνεται σχεδόν αδύνατη η διαφυγή, εφόσον τα εμπόδια που χρειάζεται να ξεπεράσει η κακοποιημένη γυναίκα για να αποκαλύψει την “αλήθεια της”, ότι έχει πέσει δηλαδή θύμα βίας και κακοποίησης, είναι όχι και λίγα, όπως θα δούμε παρακάτω!

1. Ντροπή, ενοχή και αυτοκατηγορία, καθώς αρκετές φορές πιστεύει οτι εκείνη ίσως προκάλεσε με τον τρόπο της οτι συνέβη,
2. Φόβος εφόσον θα προκαλέσει και πάλι την βίαιη συμπεριφορά του θύτη μόλις εκείνος μάθει πως τον αποκάλυψε,
3. Φόβος για το κοινωνικό στίγμα, “τι θα πει η κοινωνία;”, “και αν γίνει η δακτυλοδεικτούμενη;”
4. Οικογενειακή και κοινωνική απομόνωση, επικρατεί η αίσθηση πως μόνη της θα πρέπει να αντιμετωπίσει το Γολγοθά της, φοβούμενη πως οι οικείοι αλλά και η κοινωνία ίσως στραφούν εναντίον της,
5. Χαμηλή αυτοεκτίμηση, μικρή εμπιστοσύνη στον εαυτό της και στις δυνάμεις της
6. Αδυναμία φροντίδας και δημιουργίας ασφαλούς περιβάλλοντος για τα παιδιά (εάν υπάρχουν)
7. Οικονομική εξάρτηση από τον θύτη, “πως θα τα καταφέρω μόνη μου;”, “που θα πάω, πως θα ζήσω και εγώ και τα παιδιά μου;”
8. Φτωχή πληροφόρηση για τα δικαιώματά της και τις υποστηρικτικές υπηρεσίες,
9. Πολιτισμικά εμπόδια, καθώς πολλοί είναι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες στη χώρα μας, προερχόμενοι από διαφορετικές κουλτούρες από τη δική μας που συνήθως δεν ξέρουν που να αποταθούν ή τι πρέπει να κάνουν…

Ας δούμε όμως τα παγκόσμια στοιχεία από τα Ηνωμένα Έθνη

• 1 στις 3 γυναίκες κάποια στιγμή στη ζωή της θα αντιμετωπίσει σωματική, ψυχολογική ή σεξουαλική βία από τον σύντροφό της, δηλαδή, κάποια στιγμή στη ζωή της θα ξυλοκοπηθεί, θα βιασθεί ή με κάποιο άλλο τρόπο θα κακοποιηθεί από τον ερωτικό της.
• Το 55%-95% των γυναικών θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας δεν καταγγέλλουν το πρόβλημα
• Οι μισές από τις γυναίκες θύματα ανθρωποκτονίας έχουν δολοφονηθεί από (νυν ή πρώην) σύζυγο ή σύντροφο.
• Οι γυναίκες 15-44 ετών κινδυνεύουν περισσότερο από βιασμό ή ενδοοικογενειακή βία παρά από καρκίνο, τροχαία ατυχήματα, πόλεμο ή ελονοσία.
• 1 στις 5 γυναίκες θα πέσει θύμα βιασμού ή απόπειρας βιασμού
• 40% με 50% των γυναικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει αναφέρει κάποια μορφή σεξουαλικής παρενόχλησης στο χώρο εργασίας
• 500.000 με 2.000.000 άνθρωποι στον κόσμο, κυρίως γυναίκες και παιδιά,εκτιμάται ότι διακινούνται παράνομα κάθε χρόνο με σκοπό τη σεξουαλική εκμετάλλευση και την εξαναγκαστική εργασία.
• 2 εκατομμύρια κορίτσια ανά έτος κινδυνεύουν να υποβληθούν σε ακρωτηριασμό γεννητικών οργάνων.
• 130 εκατομμύρια γυναίκες και κορίτσια έχουν υποστεί ακρωτηριασμό γεννητικών οργάνων.

1 στις 3 γυναίκες θα υποστεί κάποια μορφή σεξιστικής βίας στη ζωή της.

Αναρωτιέμαι, πως ακόμα και σήμερα στον «σύγχρονο κόσμο μας» με τους «πολιτισμένους ανθρώπους», τις τόσες ανέσεις, την τόσο μεγάλη ενημέρωση, την προσφορά ψυχικής βοήθειας και …και… και… πως ακόμα υπάρχει βία γύρω μας, βία σε όλες τις μορφές της, ένα φαινόμενο που όχι μόνο δεν μειώνεται αλλά αντίθετα, παίρνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις. Ένα φαινόμενο που δεν κάνει διακρίσεις ανάμεσα στην κουλτούρα, στην εθνικότητα, στη γλώσσα, στο χρώμα, στη θρησκεία, στη κοινωνικο-οικονομική τάξη, ακόμα και στο φύλο αν σκεφτούμε και την παιδική κακοποίηση.

Βέβαια, δεν λείπουν και εκείνοι που με την στάση τους έμμεσα στηρίζουν τη βία καθώς πιστεύουν ότι αρκετά συχνά οι γυναίκες υπερβάλλουν σχετικά με τη βία και τον σεξισμό που αντιμετωπίζουν. Είναι ο ίδιος ισχυρισμός που κάνει τα θύματα βιασμού για παράδειγμα να «φοβούνται» να τον καταγγείλουν επειδή θα δεχτούν την επίθεση της άλλης πλευράς ότι προκάλεσαν, ότι τα ήθελαν», πως υπερβάλλουν, έτσι απλά! Φαίνεται τελικά πως δεν είναι και τόσο λίγοι οι απολίτιστοι «πολιτισμένοι» γύρω μας…

Αποτέλεσμα, οι κακοποιημένες γυναίκες να κουβαλούν το σταυρό μόνες τους, να υποφέρουν σιωπηλά, να φοβούνται για την ίδια τους τη ζωή αλλά και το μέλλον των παιδιών τους (ενοδοοικογενειακή βία) και δύσκολα να ζητούν βοήθεια. Ο λόγος δεν είναι άλλος πέρα από την έντονη αίσθηση αδυναμίας που νιώθουν κάτω από το πέπλο του φόβου και της χειραγώγησης από τον θύτη και ας υπάρχει νομικό πλαίσιο που της προστατεύει, καθώς είναι υπαρκτή μία ακόμη μορφή φόβου: ο φόβος του στιγματισμού και των επιπτώσεων, όπου σε συνδυασμό με την ντροπή, δυστυχώς τα περισσότερα περιστατικά παραμένουν στο σκοτάδι…

Μην προσπερνάς την έμφυλη βία

Μάλιστα, πρόσφατη έρευνα του Ευρωβαρόμετρου, καθρεφτίζει την αντίφαση στους Ευρωπαίους πολίτες, όπου αν και το 96% των Ευρωπαίων καταδικάζει ως απαράδεκτη την ενδοοικογενειακή βία, το 27% από τους ίδιους που απάντησαν, θεωρούν ότι οι σεξουαλικές σχέσεις χωρίς συγκατάθεση μπορεί να δικαιολογούνται υπό ορισμένες περιστάσεις. Ας μην ξεχνάμε πως μόλις πριν λίγα χρόνια (2015) η χώρα μας κατείχε την 3η θέση στην κακοποίηση των γυναικών στην Ευρώπη, με το 34% των Ελλήνων να γνωρίζει κάποια περιστατικό ενδοοικογενειακής βίας στον περίγυρο. Το συγκεκριμένο ποσοστό είναι αυξημένο σε σύγκριση με προηγούμενη μελέτη κατά 12%, ενώ είναι το τρίτο υψηλότερο στην Ευρώπη (Ελληνική Ιατροδικαστική Εταιρεία)

Πρόσφυγες και Μετανάστες

Όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα τον τελευταίο καιρό, παρουσιάστηκε η ανάγκη ειδικής αναφοράς στις γυναίκες και στα κορίτσια πρόσφυγες, όπου κατά τη διάρκεια των μετακινήσεών τους ή ακόμα και στα καταφύγια σε στρατόπεδα προσφύγων, αντιμετωπίζουν πρόσθετους κινδύνους βίας από άλλους μετανάστες, διακινητές, ακόμη και από τις αρχές ορισμένων τρίτων χωρών. Σχεδόν όλα τα θύματα της εμπορίας ανθρώπων με σκοπό τη σεξουαλική εκμετάλλευση στην ΕΕ είναι γυναίκες και κορίτσια που προέρχονται από τρίτες χώρες έχοντας πραγματοποιήσει επικίνδυνα ταξίδια.

Χαρακτηριστικά της ημέρας

Η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Κακοποίησης των Γυναικών ή Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών γιορτάζεται στις 25 Νοεμβρίου κάθε χρόνο, μετά από απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στις 17 Δεκεμβρίου 1999, όπου ανακήρυξε τη συγκεκριμένη ημέρα ως Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών.

Στόχος του εορτασμού της είναι η ανάδειξη και η ευαισθητοποίηση ενός τόσο σημαντικού προβλήματος σε όλο τον πλανήτη, καθώς και η ενημέρωση ώστε να καταπολεμηθεί αυτό το βίαιο φαινόμενο. Μάλιστα, μετά την δολοφονία των τριών αδελφών Μιραμπάλ (πολιτικές ακτιβίστριες στη Δομινικανή Δημοκρατία το 1960) με διαταγή του δικτάτορα Τρουχίλο, η ημέρα αυτή είχε καθιερωθεί ήδη από το 1981 από γυναικείες οργανώσεις, σε ανάμνηση της φρικτού γεγονότος.

Μορφές Βίας

Η βία κατά των γυναικών έχει πολλές μορφές, οι πιο γνωστές της είναι η σεξουαλική, η σωματική και η ψυχική ή συναισθηματική βία.

Σεξουαλική βία: εξαναγκασμός σε σεξουαλική συνεύρεση, που συνήθως συνοδεύεται και από τις άλλες δύο μορφές βίας

Σωματική βία: πράξεις που γίνονται με σκοπό την πρόκληση πόνου ή τον τραυματισμό, με διακυμάνσεις από ένα απλό χαστούκι μέχρι σοβαρό τραυματισμό και από πειρα ανθρωποκτονία.

Ψυχολογική ή συναισθηματική βία: εξύβριση και λεκτική κακομεταχείριση, με σκοπό την πρόκληση όχι μόνο φόβου αλλά και εξάρτησης (οικονομικής, ψυχολογικής) λόγω της ταπείνωσης που αισθάνεται το θύμα, έτσι ώστε ο θύτης να έχει τον πλήρη έλεγχο της κοινωνικής ζωής του θύματος.

Ηλεκτρονική παρενόχληση: πρόκειται για μια νέα μορφή βίας που γίνεται στις νεαρές κυρίως γυναίκες (από 18 ως 29 ετών), όπου τους στέλνουν μηνύματα σεξουαλικού περιεχομένου στο κινητό τηλέφωνο (SMS) ή τους κάνουν ανήθικες προτάσεις μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στέλνοντάς τους ανεπιθύμητα ηλεκτρονικά μηνύματα. Όλα τα παραπάνω σχετίζονται με σεξουαλικού περιεχομένου παρενοχλήσεις.

Mη εμφανής παρακολούθηση ή παρενόχληση – Θύμα STALKING: παρακολούθηση του σπιτιού, του χώρου εργασίας, προσέγγιση φιλικών ή συγγενικών ατόμων, τηλεφωνικές ενοχλήσεις ή μέσω μηνυμάτων και e-mails ή ακόμα και στα μέσα κοινωνικής δθκτύωσης (social media: facebook, Instagram, κλπ) παρά την έκφραση δυσφορίας από το θύμα, συμπεριφορές δηλαδή που του προκαλούν έντονο άγχος και φόβο, πόσο μάλλον όταν ο θύτης – αυτός που παρενοχλεί είναι ο πρώην σύζυγος…

Μάλιστα, για την συγκεκριμένη μορφή βίας, φέτος με τον ν. 4531/2018 κυρώθηκε από τη Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Πρόληψη και την Καταπολέμηση της Βίας κατά των Γυναικών και της Ενδοοικογενειακής Βίας (Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης),  το Stalking–Mη εμφανής παρακολούθηση ή παρενόχληση, ως αξιόποινη συμπεριφορά και τιμωρείται κατά τις διατάξεις του Ποινικού Κώδικα (αρ.2 παρ. 4 στο τέλος της παρ.1 του άρ.333 του Ποινικού Κώδικα): «Με την ποινή του προηγούμενου εδαφίου τιμωρείται και όποιος, χωρίς απειλή βίας ή άλλης παράνομης πράξης ή παράλειψης, προκαλεί σε άλλον τρόμο ή ανησυχία, με την επίμονη καταδίωξη ή παρακολούθησή του, όπως ιδίως με την επιδίωξη διαρκούς επαφής μέσω τηλεπικοινωνιακού ή ηλεκτρονικού μέσου ή με επανειλημμένες επισκέψεις στο οικογενειακό, κοινωνικό ή εργασιακό περιβάλλον αυτού, παρά την εκπεφρασμένη αντίθετη βούλησή του»

ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

ΕΛΛΑΔΑ

«Σε εθνικό επίπεδο και όπως προκύπτει από τα στατιστικά στοιχεία του Αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας, από το 2014 μέχρι και το 2017 έχουν σημειωθεί περισσότερα από 13.700 περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας, με τις γυναίκες να αποτελούν περίπου το 70% των θυμάτων», τονίζει χαρακτηριστικά στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, η εκπρόσωπος Τύπου της Ελληνικής Αστυνομίας, Ιωάννα Ροτζιώκου.

Στην τετραετία 2014-2017 έχουν καταγραφεί πάνω από 110 υποθέσεις εμπορίας ανθρώπων, με τις γυναίκες και τα κορίτσια να αποτελούν κατά προσέγγιση το 70% των θυμάτων.

Ταυτόχρονα, το ίδιο χρονικό διάστημα, έχουν σημειωθεί περισσότερα από 760 περιστατικά βιασμών (τετελεσμένων ή απόπειρας), με τα θύματα στην πλειοψηφία τους να είναι και πάλι γυναίκες.

Μην προσπερνάς την έμφυλη βία – Don’t Skip

Η χειραφέτηση των γυναικών έχει σημασία για το μέλλον της Ευρώπης

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει προβεί σε ενέργειες που στόχο έχουν να πυροδοτήσουν την αλλαγή. Υπέβαλε πρόταση για τη βελτίωση της ισορροπίας μεταξύ επαγγελματικής και ιδιωτικής ζωής των εργαζόμενων οικογενειών, σχέδιο δράσης για την αντιμετώπιση του μισθολογικού χάσματος μεταξύ των φύλων και απηύθυνε έκκληση για να δοθεί τέλος στη βία κατά των γυναικών, μέσω χρηματοδότησης και δράσεων ευαισθητοποίησης.

Η έκθεση για την ισότητα των φύλων του 2018 δείχνει ότι η πρόοδος έχει σταματήσει σε ορισμένους τομείς: οι γυναίκες εξακολουθούν να αναλαμβάνουν τα περισσότερα καθήκοντα φροντίδας εντός των οικογενειών, το μισθολογικό χάσμα μεταξύ των φύλων παραμένει στάσιμο στο 16 % εδώ και χρόνια, ενώ η βία κατά των γυναικών εξακολουθεί να αποτελεί πρόβλημα.

Στην Ελλάδα, σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία, το μισθολογικό χάσμα μεταξύ των φύλων είναι στο 12,5%, το συνταξιοδοτικό χάσμα στο 28,4% ενώ 1 στις 4 γυναίκες δηλώνουν πως έχουν υποστεί σωματική ή/και σεξουαλική βία από σύντροφο ή μη από την ηλικία των 15 ετών (ο αντίστοιχος ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι 33%). Δείτε περισσότερα στοιχεία για την Ελλάδα εδώ.

Από την έκθεση προκύπτει ότι οι γυναίκες εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν προκλήσεις σε διάφορους τομείς:

• Παρόλο που οι Ευρωπαίες έχουν λάβει καλύτερη μόρφωση από τους άνδρες (το 44 % των γυναικών ηλικίας 30-34 ετών απέκτησε πανεπιστημιακό πτυχίο το 2016, έναντι του 34 % των ανδρών), εξακολουθούν να υποεκπροσωπούνται σε μεγάλο βαθμό στις θέσεις λήψης αποφάσεων σε εταιρείες και εξακολουθούν να αμείβονται κατά μέσο όρο 16 % λιγότερο από τους άνδρες σε όλη την ΕΕ.
• Οι γυναίκες υποεκπροσωπούνται και στην πολιτική. Σε έξι χώρες (Ελλάδα, Κροατία, Κύπρος, Λετονία, Ουγγαρία και Μάλτα) οι γυναίκες αποτελούν λιγότερο από το 20 % των βουλευτών.
• Το χάσμα μεταξύ των φύλων στον τομέα της απασχόλησης έχει παραμείνει στάσιμο κατά τα τελευταία έτη σε περίπου 11 εκατοστιαίες μονάδες. Τα κράτη μέλη που έχουν χαμηλές επιδόσεις δεν έχουν καταφέρει να μειώσουν τη διαφορά τους από εκείνα με υψηλές επιδόσεις.
• Κατά μέσο όρο, το 44 % των Ευρωπαίων θεωρεί ότι οι γυναίκες πρέπει να φροντίζουν το σπίτι και τις οικογένειές τους. Στο ένα τρίτο των κρατών μελών της ΕΕ το ποσοστό τον Ευρωπαίων που έχουν αυτή την άποψη φτάνει το 70 %.

• Η βία εξακολουθεί να είναι πολύ διαδεδομένη: μία στις τρεις γυναίκες στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχει υποστεί σωματική και/ή σεξουαλική βία από την ηλικία των 15 ετών. Επίσης, το 55 % των γυναικών στην ΕΕ έχει υποστεί σεξουαλική παρενόχληση.

Δελτίο Τύπου του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου για την Ισότητα των Φύλων σχετικά με τις γυναίκες στον κλάδο των ΤΠΕ

Βίντεο ευαισθητοποίησης για τη βία κατά των γυναικών(link is external)

ΚΥΠΡΟΣ

Σύμφωνα με Πανευρωπαϊκή έρευνα για τη βία κατά των γυναικών από τον Οργανισμό Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης:

• 1 στις 5 γυναίκες έχει υποστεί σεξουαλική ή σωματική βία στην Κύπρο
• 39% των Κυπρίων γυναικών έχουν υποστεί ψυχολογική βία από το σύντροφο τους
• 36% των γυναικών έχουν βιώσει σεξουαλική παρενόχληση.
• Αναδεικνύονται νέοι «τύποι»βίας κατά των γυναικών, όπως η βία μέσω διαδικτύου, η ηλεκτρονική παρενόχληση, η επίμονη παρακολούθηση και ο εκφοβισμός.

Ο Σύνδεσμος για την Πρόληψη και την Αντιμετώπιση της Βίας στην Οικογένεια (ΣΠΑΒΟ: www.domviolence.org.cy), χειρίστηκε,το 2015, 1511 υποθέσεις εκ των οποίων,

• 83% αφορούσαν θηλυκό θύμα,
• 13%των γυναικών ήταν έγκυος,
• 55% ήταν σύζυγος ή σύντροφος του θύτη,
• 15% ήταν πρώην σύζυγος ή σύντροφος του θύτη,
• 13% ήταν η κόρη ή η μητέρα του θύτη και
• 64% ζούσε με το θύτη.Από το σύνολο των περιστατικών βίας στην οικογένεια,
• 80% ήταν περιστατικά σωματικής βίας,
• 17% ψυχολογικής βίας και
• 3% περιπτώσεις σεξουαλικής βίας.

Από τα περιστατικά αυτά:

• 32% αφορούσε ψυχολογική βία,
• 55% ψυχολογική και σωματική βία,
• 9% ψυχολογική, σωματική, και σεξουαλική βία,
• 3% ψυχολογική και σεξουαλική βία.
• Το 91% ανέφεραν ότι είχε συμβεί ξανά το περιστατικό και το 33% δεχόταν βία σε νεαρή ηλικία.

Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της Αστυνομίας Κύπρου, τα τελευταία 10 χρόνια διαπράχθηκαν 30 δολοφονίες γυναικών από τους συντρόφους ή τους πρώην συντρόφους τους. Το 2013 αναφέρθηκαν/καταγγέλθηκαν 766 περιστατικά βίας στη οικογένεια με ποσοστό 67,3% θύματα γυναίκες και ποσοστό γύρω στα 6% θύματα κορίτσια κάτω των 18 ετών.

Η Διευθύντρια του Μεσογειακού Ινστιτούτου Μελετών Κοινωνικού Φύλου (MIGS, www.medinstgenderstudies.org) κ. Σουσάνα Παύλου,σε συνέντευξή της, αναφέρει την αυξητική τάση του φαινόμενο της Βίας Κατά των Γυναικών, ως αποτέλεσμα της δομικής ανισότητας και των σχέσεων εξουσίας και ελέγχου που διέπουν παραδοσιακά τις σχέσεις των δύο φύλων. Επισημαίνει ακόμα πως υπάρχει μια συγκλονιστική αύξηση των κρουσμάτων βιασμού και σεξουαλικής επίθεσης, έστω και αν αυτές είναι μεταξύ των λιγότερο αναφερόμενων εγκλημάτων στην Κύπρο.

Συγκεκριμένα, 117 βιασμοί και 7 απόπειρες βιασμών καταγράφηκαν στα αρχεία της Αστυνομίας από το 2010 μέχρι το 2013. Η κ. Παύλου σημείωσε ότι η Κύπρος έχει από τα χαμηλότερα ποσοστά σε καταδίκες στην Ευρώπη και οι ποινές είναι ανεπαρκείς και μη αποτρεπτικές για τους δράστες.

Υπηρεσίες Βοήθειας:

• ΣΠΑΒΟ– Γραμμή Βοήθειας: 1440
• Αστυνομία – Γραμμή Άμεσης Επέμβασης:199 ή 112
• Επαρχιακό Γραφείο Ευημερίας Λευκωσίας:22804605
• Γραφείο Επιτρόπου Διοικήσεων και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων:22405520

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ (FRA)

Ο Οργανισμός Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ενωσης που εδρεύει στη Βιέννη της Αυστρίας (FRA)παρουσίασε προχθές στις Βρυξέλλες τα αποτελέσματα της μεγαλύτερης δημοσκοπικής έρευνας που έχει γίνει μέχρι σήμερα στον κόσμο για το θέμα της βίας κατά των γυναικών, όπου συμμετείχαν 42.000 γυναίκες, ηλικίας από 18 έως 74 ετών. Συμμετείχαν δηλαδή 1.500 γυναίκες από καθεμία από τις 28 ευρωπαϊκές χώρες. Όταν αναφερόμαστε στη βία εννοούμε διάφορες μορφές βίας όπως για παράδειγμα τον ξυλοδαρμό, το κάψιμο, τον βιασμό και οποιαδήποτε άλλη μορφή. «Είναι ένα κακό σε όλη την Ευρώπη. Οι γυναίκες δεν είναι ασφαλείς στο δρόμο, δεν είναι ασφαλείς στο χώρο εργασίας τους, και, τέλος, δεν είναι ασφαλείς ούτε μέσα στο σπίτι τους», δήλωσε ο διευθυντής του ευρωπαϊκού οργανισμού FRA Μόρτν Κιάερουμ.

Οι γυναίκες κατέθεσαν τις προσωπικές τους ιστορίες και από τα στοιχεία της έρευνας εκτιμάται ότι:

• 13 εκατομμύρια γυναίκες στην Ευρώπη είχαν κακοποιηθεί σωματικά έναν χρόνο πριν πραγματοποιηθεί η μελέτη και 3,7 εκατομμύρια είχαν υποστεί σεξουαλική κακοποίηση στο ίδιο διάστημα.
• 1 στις 3 γυναίκες στην Ευρωπαϊκή Ενωση έχει πέσει θύμα σωματικής ή σεξουαλικής επίθεσης.
• 25% των Ελληνίδων έχει υπάρξει θύμα σωματικής ή και σεξουαλικής βίας από την ηλικία των 15 ετών και άνω
• Στο 19% των Ελληνίδων η βία (σωματική ή/και σεξουαλική)προέρχεται από τον σύντροφο, ενώ ο μέσος όρος στη Ευρώπη φτάνει στο 22%
• Η Β. Ευρώπη κατέχει τα υψηλότερα ποσοστά βίας κατά των γυναικών, με τις σκανδιναβικές χώρες να κατέχουν τις πρώτες θέσεις (52% στη Δανία, 47% στη Φιλανδία, 46% στη Σουηδία, 45% στην Ολλανδία), ενώ στις μεσογειακές χώρες τα ποσοστά είναι αρκετά κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο-κάτω από το 33% δηλαδή, (27% στην Ιταλία, 25% στην Ελλάδα, 24% στην Πορτογαλία, 22% στην Ισπανία, στη Μάλτα και στην Κύπρο). Στη Πολωνία, Αυστρία και Κροατία τα ποσοστά βίας πέφτου ακόμη περισσότερο, γύρω στο 20%. Η διαφορά αυτή οφείλεται σε μεγάλο βαθμό όχι στο ότι οι άνδρες στο βορά είναι πιο βίαιοι αλλά στο γεγονός ότι στη Β. Ευρώπη οι γυναίκες έχουν πιο συχνά τη δυνατότητα να καταφύγουν σε κατάλληλες υπηρεσίες υποστήριξης και ενθαρρύνονται να καταγγείλουν τα περιστατικά βίας.
• Η βία κατά των γυναικών (άνω των 15 ετών) βρίσκεται παντού, στο σπίτι, τη δουλειά, σε δημόσιους χώρους και στο διαδίκτυο.
• Το 43% των γυναικών έχει βιώσει κάποια μορφή ψυχολογικής βίας από έναν πρώην ή νυν σύντροφο, όπως π.χ. δημόσιο εξευτελισμό, απαγόρευση εξόδου από το σπίτι ή κλείδωμα στο σπίτι, εξαναγκασμό να δουν πορνογραφικό υλικό και απειλές χρήσης βίας.
• Το 18% των γυναικών στην Ε.Ε., ή 9 εκατομμύρια γυναίκες έχουν πέσει θύματα επίμονης παρακολούθησης (stalking), ενώ το 21% των γυναικών που έχουν πέσει θύματα επίμονης παρακολούθησης ανέφεραν ότι διήρκεσε πάνω από δύο χρόνια.
• Το 55% των γυναικών στην Ε.Ε. δηλώνει ότι έχει βιώσει κάποια μορφή σεξουαλικής παρενόχλησης, όπου το 32% του συνόλου των θυμάτων σεξουαλικής παρενόχλησης ανέφεραν ότι αυτουργός ήταν προϊστάμενος, συνάδελφος ή πελάτης.

Ηλεκτρονική Παρενόχληση από το Διαδίκτυο:

Μία νέα μορφή ηλεκτρονικής παρενόχλησης έχει ξεκινήσει και γίνεται στις νεαρές γυναίκες (από 18 ως 29 ετών), όπου τους στέλνουν μηνύματα σεξουαλικού περιεχομένου στο κινητό τηλέφωνο (SMS)ή τους κάνουν ανήθικες προτάσεις μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στέλνοντάς τους ανεπιθύμητα ηλεκτρονικά μηνύματα. Όλα τα παραπάνω σχετίζονται με σεξουαλικού περιεχομένου παρενοχλήσεις.

• 11% των γυναικών δηλώνει ότι έχει δεχθεί τέτοιους είδους σεξουαλικού περιεχομένου ανάρμοστες προτάσεις
• 20% των γυναικών που έχει δεχτεί αυτές τις προτάσεις έχει πέσει και θύμα
• 5% του συνόλου των γυναικών στην Ευρώπη έχει πέσει θύμα βιασμού
• 1 στις 10 γυναίκες, θύματα σεξουαλικής βίας από μη συντρόφους, ανέφερε ότι στο πιο σοβαρό περιστατικό εμπλέκονταν περισσότεροι αυτουργοί.

Βία κατά γυναικών στην παιδική ηλικία (κάτω των 15 ετών)

Στην ίδια έρευνα περιλαμβάνονται και περιπτώσεις βίας κατά γυναικών όταν εκείνες βρίσκονταν στη παιδική ηλικία (κάτω των 15 ετών).Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι:

1. 23% των γυναικών στην Ελλάδα (33%) είχε εμπειρίες σωματικής ή ψυχολογικής βίας στη παιδική ηλικία από κάποιον ενήλικα.
2. 5% των γυναικών στην Ελλάδα (12% στην Ευρώπη) είχε εμπειρίες σεξουαλικής βίας στη παιδική ηλικία, όπου οι μισές γίνονταν από άνδρες που δεν γνώριζαν. Σημαντικό είναι ότι το 67% των γυναικών δεν κατήγγειλε ποτέ στην αστυνομία ή σε άλλη οργάνωση, το πιο σοβαρό περιστατικό βίας από σύντροφο.
3. Πάνω από το ¼ των γυναικών στην ΕΕ έχουν υποστεί σωματική ή ψυχολογική κακοποίηση πριν από την ηλικία των 15 ετών, με θύτες κυρίως τους ίδιους τους γονείς τους.

Στοιχεία από το ιατρικό περιοδικό «Lancet» δείχνουν ότι τα επίπεδα της βίας κατά των γυναικών εξακολουθούν και παραμένουν απαράδεκτα υψηλά, παρόλη την ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση, περιλαμβάνοντας μορφές βίας που έχουν σοβαρές συνέπειες στη ψυχική και σωματική υγεία σε εκατομμύρια γυναίκες ανεξαρτήτου ηλικίας σε όλο τον κόσμο. Επιπλέον, προστίθενται και οι πολεμικές και εμφύλιες συγκρούσεις, οι ανθρωπιστικές κρίσεις, οι βιασμοί, που χειροτερεύουν το πρόβλημα ακόμα περισσότερο.

• 1 στις 3 γυναίκες παγκοσμίως έχει ήδη βιώσει τη σωματική ή σεξουαλική βία από τον σύντροφό της,
• 7% των γυναικών της Γης αναμένεται, κάποια στιγμή στη ζωή τους, να πέσουν θύμα σεξουαλικής επίθεσης από κάποιον άνδρα, που δεν είναι σύντροφός τους.
• 100 έως 140 εκατομμύρια εκτιμώνται τα κορίτσια και οι γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε υποχρεωτικό ακρωτηριασμό γεννητικών οργάνων (κλειτοριδεκτομές) και κάθε χρόνο, μόνο στην Αφρική, πάνω από 3 εκατομμύρια κορίτσια θα υποστούν και αυτές στην “περίφημη” κλειτοριδεκτομή, έτσι ώστε να μην έχουν καμία σεξουαλική απόλαυση (προνόμιο των ανδρών και μόνο), ενώ παράλληλα οι επιπτώσεις από τις μολύνσεις είναι εξίσου επικίνδυνες εφόσον πολλά από αυτά τα κορίτσια χάνουν τη ζωή τους.
• 70 εκατομμύρια κορίτσια στον πλανήτη έχουν παντρευτεί πριν γίνουν 18 ετών, συχνά παρά τη θέλησή τους.

Στατιστικά στοιχεία βίας κατά των γυναικών ανά τον κόσμο:

• 40% με 70% των δολοφονηθέντων γυναικών, ο θύτης είναι ο ερωτικός σύντροφος (Αυστραλία, Καναδάς, Ισραήλ, Νότια Αφρική, ΗΠΑ)
• Περισσότερα από 64 εκατομμύρια κορίτσια σε όλο τον κόσμο είναι παιδιά-νύφες. Μάλιστα, το 46% των γυναικών που βρίσκονται στην ηλικία 20-24 ετών (Νότια Ασία) και το 41% (Δυτική και Κεντρική Αφρική) αναφέρουν ότι παντρεύτηκαν πριν την ηλικία των 18 ετών
• 40-50% των γυναικών στις χώρες της ΕΕ έχει υποστεί διάφορες μορφές σεξουαλικής παρενόχλησης στον χώρο εργασίας.
• 83% των κοριτσιών ηλικίας 12 – 16 ετών έχει υποστεί κάποιας μορφής σεξουαλική παρενόχληση στα δημόσια σχολεία (ΗΠΑ)
• Περίπου 140 εκατομμύρια γυναίκες και κοπέλες στον κόσμο έχουν υποστεί ακρωτηριασμό των γεννητικών τους οργάνων.
• Τα θύματα της αναγκαστικής δουλείας είναι γυναίκες και κορίτσια στο 55% των υπολογιζόμενων 20,9 εκατομμυρίων θυμάτων και το 98% των υπολογιζόμενων 4,5 εκατομμυρίων ανθρώπων που εξωθούνται στη σεξουαλική εκμετάλλευση.
• Σύμφωνα με συντηρητικές εκτιμήσεις, 20.000 με 50.000 γυναίκες βιάστηκαν μεταξύ 1992-1995 στον πόλεμο Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, ενώ περίπου 250.000 με 500.000 γυναίκες και κοπέλες βιάστηκαν στη γενοκτονία της Ρουάντα το 1994.

Που μπορεί να απευθυνθεί μία γυναίκα ή κάποιος που θέλει να ενημερωθεί ή ακόμη και να ζητήσει βοήθεια;

Στους παρακάτω φορείς μπορούν να απευθύνονται γυναίκες και όσοι θέλουν να ενημερωθούν ή και να ζητήσουν βοήθεια γύρω από την ασφάλεια, την προστασία των γυναικών.

• Τηλεφωνική Γραμμής SOS 15900 κατά της βίας και άμεση επικοινωνία επίσης μέσω της διεύθυνσης e-mail: sos15900@isotita.gr, http://womensos.gr/15900-24ori-tilefoniki-grammi Στόχος της δράσης είναι να παροτρύνει γυναίκες που έχουν πέσει θύματα βίας να ξεπεράσουν τον φόβο τους και να μιλήσουν ανοιχτά για την κοινωνική αυτή μάστιγα. Δραγατσανίου 8, 105 59 Αθήνα, 210 3315291-5, 213 1511 + εσωτ .Fax: 210 3315276 – 210 3231316, e-mail:info@isotita.gr, http://www.isotita.gr από την Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων

• Γυναικείες Συλλογικότητες Κατάλογος με γυναικείες οργανώσεις στην Ελλάδα και στον υπόλοιπο κόσμοhttp://www.sapphogr.net/gynaika/w-orgs.html
• Γραμμή SOS «Δίπλα σου»: 800-11-88 881 (από σταθερό τηλέφωνο χωρίς χρέωση), 210 7786 800 (από κινητό τηλέφωνο με χρέωση)
• Κέντρα Υποδοχής Κακοποιημένων Γυναικών:Αθήνα: 210 5235 318, 210 5235 250, Πειραιάς : 210 4112 091, 210 4129 101
• Δίκτυο για την Καταπολέμηση της Ανδρικής Βίας κατά των Γυναικών:210 3828 126 (Δευτέρα – Παρασκευή 16.00 – 20.00)
• Σύνδεσμος για τα Δικαιώματα της Γυναίκας – Βοήθεια για τη Βία μέσα στην οικογένεια: 210 3616 232 (Τετάρτη 18.00 – 20.00)
• Γυναικεία Ομάδα Αυτοάμυνας:210 5221 101, 210 5316457
• Ιατροδικαστική Υπηρεσία Αθήνας:210 3613 340 (Ακαδημίας 60)
• Ιατροδικαστική Υπηρεσία Πειραιά: 210 4177 876 (Γούναρη 31)
• Κέντρο Ερευνών για θέματα Ισότητας(Κ.Ε.Θ.Ι.) Αθήνα: 210 3212 690
• Ευρωπαϊκό Δίκτυο κατά της Βίας210 – 92.25.491
• Κέντρο Στήριξης Οικογένειας(ΚΕΣΟ,Ακαδημίας 95 4ος όροφος,210 3811274, 210 3841536, fax: 210 3811959, email: keso@otenet.gr, http://www.kesoiaa.gr) της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Το Κέντρο προσφέρει νομική και ψυχολογική στήριξη σε γυναίκες που έχουν υποστεί κακοποίηση
• Καταφύγιο Γυναίκας: 2310 – 551.041 Θεσσαλονίκη

*H Μαρίνα Μόσχα είναι M.Α. Κλινικής Ψυχολογίας, Ψυχοθεραπεύτρια. Ατομική, ομαδική ψυχοθεραπεία και συνεδρίες μέσω Skype ή Viber. Μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Αγωγής Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας. Εξειδίκευση στη σεξουαλική υγεία, σχέσεις ζευγαριών και παιδιού-γονιού. Αντιμετώπιση ψυχικών διαταραχών και σεξουαλικών δυσλειτουργιών σε άνδρες και γυναίκες, στην επικοινωνία του ζευγαριού που συνδέεται άμεσα με την σεξουαλικότητα και τη ψυχική επαφή, στη διαχείριση του γονικού ρόλου και στην αντανάκλασή της στη σχέση του ζευγαριού. Σήμερα ιδιωτεύει. Η κλινική εμπειρία της μετρά από το 1992 σε ψυχιατρικές κλινικές, ενώ συνεργάστηκε επί 24 χρόνια με τον Θάνο Ασκητή (Ελλάδα, Κύπρος). Συμμετείχε στη συγγραφή βιβλίων, με θέματα γύρω από την ψυχολογία, τη σεξουαλική ζωή, τις σχέσεις ανάμεσα στα δύο φύλα αλλά και τη δύσκολη περίοδο της εφηβείας: “Σεξουαλική Υγεία”, “Για σένα έφηβε”, «Η ψυχική και σεξουαλική ζωή της γυναίκας», «Αφροδισιολογία: Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενες Λοιμώξεις των Γεννητικών Οργάνων» Ιωάννου Δ. Στρατηγού, “Ένας πρακτικός οδηγός για την κατάθλιψη” και σε πολλά βιβλία των δωρεάν εκδόσεων του ΙΨΣΥ. Συμμετείχε στη συγγραφική ομάδα του Θάνου Ασκητή στα βιβλία πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης «Σεξουαλική Αγωγή και Διαφυλικές Σχέσεις» 6-12 ετών του Εθνικού Ιδρύματος Νεότητας του Υπουργείου Παιδείας, το 2008. Συμμετέχει σε συνέδρια, ημερίδες, διαλέξεις και βιωματικές ομάδες σε συλλόγους και σχολεία, σε επιστημονικές έρευνες. Πλούσια αρθρογραφία στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο.

ΠΗΓΕΣ

http://www.newsbeast.gr 

https://www.protagon.gr 

Ευρωπαϊκή Επιτροπή 

Κέντρο Διοτίμα 

Ο ΙΣΤΟΤΟΠΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ (

Παρατηρητήριο Ισότητας Κύπρου 

Καθημερινή Κύπρου

 

Μην προσπερνάς την έμφυλη βία – Don’t Skip

 

Share on Facebook

Tweet