Του Νίκου Μελέτη* 

Την αντιστροφή της πραγματικότητας επιχειρεί η Τουρκία και κόντρα στην απλή λογική αλλά και στα γεγονότα θέλει να επιρρίψει στην Ελλάδα την ευθύνη για την ένταση και αποσταθεροποίηση την οποία προκαλεί η αναθεωρητική και επεκτατική πολιτική της στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο.

Το κλίμα που έχει διαμορφωθεί στις Βρυξέλλες παρά την απροθυμία των Γερμανών να υπάρξει απόφαση για επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία είναι αρνητικό για την Τουρκία και προφανώς κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι η Τουρκία με τις 6 NAVTEX που εξέδωσε για παράνομες έρευνες εντος της ελληνικής υφαλοκρηπίδας με το ORUC REIS, αλλά και με NAVTEX για ασκήσεις όπως οι τελευταίες σε περιοχές που προφανέστατα η ευθύνη για την έκδοση Αναγγελιών ανήκει στην Ελλάδα , αγνόησε την απόφαση της Συνόδου Κορυφής του Οκτωβρίου. Και επιβεβαιώνουν απλώς την αναθεωρητική πολιτική της και την αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων κρατών μελών της Ε.Ε.

Το τουρκικό ΥΠΕΞ αισθάνθηκε έτσι την ανάγκη να απαντήσει και με μια στημένη ερώτηση για «δημοσιεύματα των ελληνικών ΜΜΕ ότι η Τουρκία αυξάνει τις στρατιωτικές της δραστηριότητες στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο ενόψει της Συνόδου της ΕΕ».

Ο τούρκος αξιωματούχος υποστήριξε ότι είναι η Ελλάδα που «συνεχίζει τις προκλητικές στρατιωτικές ενέργειες, που αυξάνουν τις εντάσεις στην περιοχή, ανακοινώνοντας ότι θα εκτελέσει 24 στρατιωτικές ασκήσεις στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο με ‘11 NAVTEX’ και ‘12 NOTAM’, που έχει εκδώσει από τις 20 Οκτωβρίου 2020».

Η Τουρκία έτσι επιχειρεί να εξομοιώσει τις νόμιμες και επιβεβλημένες στρατιωτικές ασκήσεις της Ελλάδας ,με τις παράνομες έρευνες του τουρκικού Oruc Reis στην ελληνική υφαλοκρηπίδα και ασκήσεις σε περιοχές που η αρμοδιότητα για την έκδοση NAVTEX και NOTAM’s ανήκει στην Ελλάδα.

Ο εκπρόσωπος του τουρκικού ΥΠΕΞ μάλιστα επιχείρησε να κατηγορήσει την Ελλάδα ότι δεν συμβάλει στην αποκλιμάκωση μέσω του διαλόγου που ειχε εγκαινιάσει ο ΓΓ του ΝΑΤΟ ,μια διαδικασία βεβαίως που προφανώς δεν έχει κανένα νόημα και περιεχόμενο καθώς το ΝΑΤΟ αδυνατεί να εμποδίσει την αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων ενός κράτους μέλους από άλλο μέλος του και θέλει να εμφανισθεί ότι παρεμβαίνει ως Πόντιος Πιλάτος προκειμένου να επιτύχει αποκλιμάκωση ,σε μια παρέμβαση που πρακτικά αθωώνει και νομιμοποιεί τον επιτιθέμενο.

Σε ότι αφορά τέλος την επανάληψη από τον κ. Ακσόι της γνωστής επωδού για επίλυση των διμερών προβλημάτων «με διάλογο και συνεργασία με την Τουρκία» είναι προφανές ότι διάλογος δεν μπορεί να υπάρξει όσο συνεχίζονται οι απειλές και οι αμφισβητήσεις των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων και της ελληνικής κυριαρχίας και εφόσον η Τουρκία δεν αποδέχεται ότι η βάση του όποιου διαλόγου θα είναι το Δίκαιο της Θάλασσας και ο σεβασμός στις Διεθνείς Συνθήκες.

Και αυτό αφορά και την ίδια την Ε.Ε., η οποία ενόψει της Συνόδου Κορυφής οφείλει να συμπεριλάβει στο υπό διαμόρφωση κείμενο των Συμπερασμάτων της Συνόδου το πλαίσιο εντος του οποίου θα μπορούσε να διεξαχθεί ένας ελληνοτουρκικός διάλογος καθώς η Συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS) αποτελεί μέρος του κοινοτικού κεκτημένου και σαφώς δεν νοείται μια υποψήφια προς ένταξη χώρα όπως η Τουρκία να απειλεί με πόλεμο (casus belli) ένα κράτος μέλος στην περίπτωση που ασκήσει τα δικαιώματα του που προβλέπονται από την UNCLOS. 

*Ο Νίκος Μελέτης γεννήθηκε στην Κεφαλλονιά το 1962. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών της Νομικής Σχολής Αθηνών. Άρχισε να εργάζεται ως δημοσιογράφος το 1987. Από το 1990 καλύπτει το διπλωματικό ρεπορτάζ, αρχικά στην ΕΡΤ και κατόπιν και στην εφημερίδα “Έθνος”. Έχει πραγματοποιήσει δεκάδες δημοσιογραφικές αποστολές σε όλο τον κόσμο, έζησε από κοντά τις αλλαγές που επέφερε η κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού στο χώρο των Βαλκανίων και των πρώην Σοβιετικών Δημοκρατιώ��. Κάλυψε τους πολέμους στην πρώην Γιουγκοσλαβία και παρακολούθησε από κοντά όλες τις τελευταίες προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού αλλά και τη μακρά και επίπονη πορεία των ευρωτουρκικών και ελληνοτουρκικών σχέσεων.