Γράφει ο Δρ Αθανάσιος Ε. Δρούγος

Η Αγκυρα συνεχίζει την προκλητική συμπεριφορά της απέναντι στην Ελλάδα και την Κύπρο, αμφισβητώντας τα νόμιμα δικαιώματά μας στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, ως και την εκ μέρους μας νόμιμη παρουσία αποτρεπτικής φύσης στρατιωτικών δυνάμεων (δηλώσεις της εκπροσώπου του υπουργείου Αμυνας), αλλά η όλη εικόνα εμφανίζεται να επηρεάζεται από αλλαγές και εξελίξεις που λαμβάνουν χώρα σε ένα πιο διευρυμένο φάσμα γεγονότων και επερχόμενων αλλαγών.

Η λεκτική προκλητικότητα των Τούρκων εξακολουθεί να επικεντρώνεται στην περίπτωση της πολύ σημαντικής αμερικανικής παρουσίας στην προωθημένη και στρατηγική βάση της ακριτικής Αλεξανδρούπολης. Μάλιστα, η ίδια η Αγκυρα παραδέχεται ότι «παρακολουθεί τις εκεί δραστηριότητες διοικητικής μέριμνας και υποστήριξης, που δεν συνδέονται με τα δικά μας ζητήματα αλλά με την ενισχυμένη παρουσία στρατιωτικών δυνάμεων, που αφορούν το ΝΑΤΟ και την Αμερικανική Διοίκηση Ευρώπης (USEUCOM), εξαιτίας της συνεχιζόμενης ρωσικής περικυκλωτικής και επιθετικής τακτικής της Μόσχας απέναντι στην Ουκρανία.

1. Η εν εξελίξει κινητικότητα της Ατλαντικής Συμμαχίας στη Μαύρη Θάλασσα και στην Αζοφική επηρεάζει πολύ τα πράγματα, αφού μέσω της επιχείρησης «Atlantic Resοlve» του ΝΑΤΟ ενισχύεται η παρουσία μέσω χερσαίων και ναυτικών δυνάμεων των Δυτικών στην Ουκρανία, που αναμφισβήτητα ανησυχεί τη Μόσχα, η οποία επιβουλεύεται επιπρόσθετο ουκρανικό έδαφος. Παράλληλα, οι Ρώσοι στρατιωτικοποιούν περαιτέρω την Κριμαϊκή χερσόνησο (Συμφερούπολη-Σεβαστούπολη-Φεοντοσίγια), απειλούν τα λιμάνια της Οδησσού, της Μαριούπολης και του Μπερντιάνσκ, ενώ προς τα χερσαία σύνορα με την Ουκρανία, μετακινούν μηχανοκίνητες και τεθωρακισμένες μονάδες προς Βορονέτς, Μπελγκορόντ, Κουρσκ, Ροστόβ κ.ά.).

Το «κλειδί»

Συνεπώς, όπως αναφέρθηκε μέσα στην εβδομάδα στην πολλή κρίσιμη σύνοδο των 30 υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ στη Ρίγα της Λετονίας, η Μαύρη Θάλασσα αποτελεί περιοχή-κλειδί για την παρακολούθηση των εξελίξεων και των ύπουλων/υβριδικών ενεργειών του Πούτιν, που είναι εμμονικός με την Ουκρανία. Αρα, η Αλεξανδρούπολη αποδεικνύεται ότι είναι έντονα ενισχυτική και διευκολύνουσα την προώθηση αμερικανικών και άλλων δυνάμεων προς Βουλγαρία και Ρουμανία (και καλούμαστε να το επισημαίνουμε αυτό σε όλους τους φίλους και συμμάχους). Από εκεί και πέρα, μέσα στη Μαύρη Θάλασσα, η Τουρκία, που διατηρεί καλές σχέσεις με τη Μόσχα, αλλά και ισχυρή στρατιωτική συνεργασία με το Κίεβο, ασφαλώς συνδράμει στις επιχειρήσεις ετοιμότητας του ΝΑΤΟ.

Πάντως δεν θα πρέπει να αγνοηθεί η δήλωση του εκπροσώπου Τύπου του προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν, του Ντιμίτρι Πεσκόφ, που «ανύψωσε» τον Ταγίπ Ερντογάν ως ηγέτη παγκόσμιας και περιφερειακής εμβέλειας και επιρροής, ειδικά ως πιθανό «ενδιάμεσο» για τα ρωσο-ουκρανικά. Πέραν των κολακευτικών λέξεων, οι σχέσεις Μόσχας-Αγκυρας στα μέτωπα της Βόρειας Συρίας, της Λιβύης και του Νοτίου Καυκάσου απαιτούν μεγάλη προσοχή.

2. Λόγω των πολύ σοβαρών νομισματικών-οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Αγκυρα, παρατηρείται μια σχετική «ευελιξία» από πλευράς του Μεβλούτ Τσαβούσογλου, που ήταν εμφανής στη σύνοδο των ΥΠΕΞ των 30 κρατών-μελών του ΝΑΤΟ στη Βαλτική, καθώς και στη σύνοδο του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ), που έγινε στη Στοκχόλμη, όπου συναντήθηκε με τον αρμόδιο επίτροπο Ζοζέπ Μπορέλ της Ε.Ε., αλλά και με άλλους υπουργούς κρατών της Ε.Ε. Πληροφορίες φέρουν ότι συζήτησε το Κυπριακό (που είναι σε αδιέξοδο), καθώς και την επικρατούσα κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο. Η νέα συνάντησή του με τον Αμερικανό ομόλογό του Αντονι Μπλίνκεν υποδηλώνει αρκετά… 

Με Αραβικά Εμιράτα

Την ίδια στιγμή αναβαθμίζονται αρκετά οι σχέσεις της Αγκυρας με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα σε διάφορους επενδυτικούς -και όχι μόνο- τομείς. Αυτά δεν σημαίνουν ότι η Τουρκία εγκαταλείπει την εμπρηστική ρητορική και τις διαχρονικές απειλές σε βάρος Αθήνας και Λευκωσίας, αλλά αν μελετηθεί σε βάθος η πολλή ενδιαφέρουσα συνέντευξη (μετά τη σύνοδο της Ρίγας) του γ.γ./ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ, σημαίνει ότι όσο ποτέ άλλοτε η Ατλαντική Συμμαχία βρίσκεται σε δύο ιδιαιτέρα κλιμακούμενες καταστάσεις με τη Ρωσία και την Κίνα. Αρα, η Συμμαχία προς την Τουρκία (την οποία επιμελώς το τελευταίο διάστημα αποφεύγουν να επικρίνουν Αμερικανοί και Ευρωπαίοι, «στέλνει κάποια μηνύματα»).

3. Πολλά θα κριθούν μέσα στο προσεχές χρονικό διάστημα από τις κινήσεις ειδικά των Αμερικανών περί τα ενεργειακά, δηλαδή την αναμενόμενη επιβεβαιωτική γεώτρηση του κολοσσού Exxon Mobil στο θαλασσοτεμάχιο «Γλαύκος/10» της κυπριακής ΑΟΖ, ως και τις προεδρικές εκλογές στη Λιβύη την παραμονή των Χριστουγέννων, 24 Δεκεμβρίου (αν τελικά γίνουν ή αναβληθούν, ποιοι θα συμμετέχουν, αν θα γίνει δεκτό το όποιο αποτέλεσμα, ή αν θα αρχίσουν εκ νέου οι εχθροπραξίες μεταξύ των πολιτοφυλακών της Τρίπολης και της Μισράτα με τις δυνάμεις του Χαφτάρ). Η κατάσταση είναι ρευστή και η παρουσία των Τούρκων στρατιωτικών λίαν υπολογίσιμη στη Δυτική Λιβύη και οι εκτιμήσεις πολύ παρακινδυνευμένες.

Συμπερασματικά, η Τουρκία διατηρεί το λεκτικά επιθετικό και αναθεωρητικό πλαίσιο κινήσεων απέναντι σε Ελλάδα και Κύπρο, όμως επειδή στο εσωτερικό της η κατάσταση είναι κρίσιμη, ως και στο εξωτερικό τα ανοικτά μέτωπα είναι πολλά, ελώδη πολιτικά και ασύμμετρα στρατιωτικά, βρισκόμαστε μπροστά σε επικείμενες πολυμέτωπες εξελίξεις και γεγονότα. Γι’ αυτό και είναι απαραίτητο να διατηρούμε επαφή με τη στρατηγική εικόνα των γεγονότων και όχι με τις γνωστές κλειστές και χιλιοειπωμένες κλισέ εκφράσεις, θέσεις και απόψεις.

*Ο Δρ Αθανάσιος Ε. Δρούγος είναι Διεθνολόγος-Γεωστρατηγικός Αναλυτής

Με πληροφορίες από: Eleftherostypos.gr

09:00 – 4 Δεκεμβρίου 2021

(To άρθρο εκφράζει αποκλειστικά προσωπικές απόψεις και εκτιμήσεις του συντάκτη) 

Πηγή: Eleftherostypos.gr

Share on Facebook

Tweet