Του Πέτρου Λάζου
Η Managing Director του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου κυρία Christine Lagarde, με μια συνέντευξή της στη γερμανική Handelsblatt, έδειξε ξεκάθαρα ποια είναι η μοναδική πρόταση λύσης, που θα τεθεί προς συζήτηση στο τραπέζι του Eurogroup σε λίγες μέρες. Ταυτόχρονα, με τα λεγόμενά της έβαλε οριστική ταφόπλακα στις προσδοκίες του μεγάρου Μαξίμου και ορισμένων άλλων στελεχών του κυβερνητικού σχηματισμού, για βελτιωμένη πρόταση κ.ο.κ.
Καλό μάλιστα θα ήταν, να ενημερώσει κάποιος τον πρωθυπουργό και τους επιτελείς του πως οι φανφάρες και οι “απειλές” περί μη υλοποίησης των ψηφισμένων μέτρων, σε περίπτωση μη ύπαρξης συγκεκριμένου σχεδίου μέτρων ελάφρυνσης, μόνο κρίσεις γέλιου προκαλούν σε Βρυξέλλες, Ουάσιγκτον κ.λπ.
Το πράγμα είναι αρκετά απλό, όπως έχει επισημανθεί πολλές φορές. Το Διοικητικό Συμβούλιο του Ταμείου θα εγκρίνει νέο πρόγραμμα χρηματοδότησης προς την Ελλάδα, αμέσως μετά από μία συμφωνία (σε κάποιο Eurogroup), χωρίς όμως άμεση καταβολή χρημάτων.
Μοναδικές λεπτομέρειες οι οποίες απομένουν για την ολοκλήρωση του πακέτου που πρέπει να συμφωνηθεί:
Α. Η ακριβής φραστική διατύπωση της ανακοίνωσης του Eurogroup, η εξεύρεση της οποίας με συμφωνία όλων των μερών, αναμένεται να καταναλώσει το μεγαλύτερο μέρος της συνάντησης της 15ης Μαΐου και
Β. Η ολοκλήρωση των prior actions που υπολείπονται για να φθάσουν στο σύνολό τους τον μαγικό αριθμό 140. Σύμφωνα με όλες τις υπάρχουσες πληροφορίες, απομένουν ακόμη 15, οι περισσότερες από τις οποίες θα έρθουν στην Βουλή (τρίτο νομοσχέδιο για την δεύτερη αξιολόγηση, παρακαλώ!) μέσα στις επόμενες ημέρες.
Λογικά, δεν πρέπει να υπάρξει πρόβλημα με την ψήφιση αυτών των μέτρων. Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι αναβλήθηκε η τηλεδιάσκεψη του Euro Working Group, η οποία είχε ορισθεί για αύριο. Ακριβώς επειδή δεν θα έχουν ολοκληρωθεί τα προαπαιτούμενα, ώστε να ελεγχθεί η πληρότητα της υλοποίησης στην τηλεδιάσκεψη…
Εν πάση περιπτώσει, εάν δεν υπάρξουν απρόοπτα, το Δ.Ν.Τ. θα συνεχίσει να παίζει το κυρίαρχο ρόλο στο Ελληνικό πρόγραμμα μέχρι την λήξη του, τον Αύγουστο του 2018.
Κατόπιν, εφόσον έχουν ορισθεί προηγουμένως συγκεκριμένα και αποδεκτά από αυτό μεσοπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης, θα προσφέρει νέα χρηματοδότηση €5 έως 10 δις για διάστημα 18 ή 24 μηνών. Εναλλακτικά, εξετάζεται ένα σενάριο μικρότερης χρηματοδότησης (€3-5 δισ.) για μικρότερο διάστημα (12 ή 18 μήνες).
Χρειάζεται να διευκρινισθεί ότι η διάρκεια του (συνολικού) νέου προγράμματος του Ταμείου, θα είναι μεγαλύτερη. Πιθανόν να ξεκινά την 1η Ιουλίου 2017 και να ολοκληρώνεται με την λήξη της χρηματοδότησης…
Με απλά λόγια, ας είμαστε προετοιμασμένοι (ψυχολογικά και όχι μόνον) για Μνημόνιο Δ.Ν.Τ. έως τον Αύγουστο του 2019. Στην καλύτερη των περιπτώσεων.
Φυσικά, στις αξιολογήσεις θα συμμετέχουν και οι Ευρωπαϊκοί Θεσμοί, που θα διεξαγάγουν την μεταπρογραμματική (sic) επιτήρηση (post programme surveillance) του Ευρωπαϊκού προγράμματος, κατά τα ειωθότα.
Ύστερα θα ακολουθήσει η επιτήρηση του προγράμματος του Ταμείου. Λογικά με την συμμετοχή των υπολοίπων μελών της Τρόικα. Δηλαδή η Ελλάδα θα αποχαιρετίσει το Κουαρτέτο κατά το 2020. Μάλλον αρκετά αργότερα. Με τις υγείες μας…
QE είπατε; Στην επόμενη Ευρωπαϊκή κρίση… ίσως!
Υπάρχουν πληροφορίες πως καταβάλλεται (σημαντική) προσπάθεια να χρυσωθεί το χάπι της αναβολής ορισμού των μέτρων προς την κυβέρνηση, με κάποιου είδους στήριξη από την Ε.Κ.Τ. και μια “ειδική συμμετοχή” στο QE. Δυστυχώς κάτι σχετικό, τουλάχιστον ως προς το μέρος της συμμετοχής στην Ποσοτική Χαλάρωση, είναι αδύνατον να συμβεί.
Εκτός εάν πιστέψουμε ότι ξαφνικά, οι 29 Governors του Ευρωσυστήματος, αποφάσισαν να παραιτηθούν (λόγω αυταπόδεικτου δόλου) του ακαταδίωκτου που τους προστατεύει, να καταστρέψουν την επαγγελματική τους φήμη και ακεραιότητα και τους κατακαίει η τρελή επιθυμία να τρέχουν στα δικαστήρια, ανά την Ευρώπη.
Διότι το χρέος της Ελλάδας είναι μη διαχειρίσιμο πανθομολογούμενα, δεν θα έχει την επικύρωση του Δ.Ν.Τ. ως προς την βιωσιμότητά του πριν το τέλος του 2017 και δεν πληροί καμία από τις νόρμες-προϋποθέσεις που έχει θέσει η Κεντρική Τράπεζα για την αγορά ομολόγων των κρατών-μελών της Ευρωζώνης. Δηλαδή, το Governing Council δεν διαθέτει απολύτως καμία βάση στήριξης θετικής για την Ελλάδα απόφασης.
Τα παραπάνω δεδομένα του Ελληνικού χρέους έχουν επισημανθεί (διακριτικά αλλά ευδιάκριτα) πάμπολλες φορές, από κορυφαία στελέχη της Ε.Κ.Τ. Σε συνεντεύξεις αλλά και σε επίσημες συζητήσεις στο Ευρωκοινοβούλιο.
Πως θα μπορούσε τώρα το Συμβούλιο, να αγνοήσει όσα έλεγαν μέλη του και να λάβει μία αντίθετη απόφαση;
CAPITAL.GR
