ΑΠΟΨΕΙΣ
ΕΙΣ ΟΙΩΝΟΣ ΧΕΡΙΣΤΟΣ: H AΠΑΞΙΩΣΗ ΤΟΥ ΟΗΕ

του Καθηγητή  Π.Ι.Καραφωτιά

Με την ευκαιρία του εορτασμού της Ημέρας των Ηνωμένων Εθνών (24 Οκτωβρίου), είναι ίσως σκόπιμο και ωφέλιμο να κάνουμε μια επιγραμματική αναδρομή στην ίδρυση και την πορεία του ΟΗΕ, γιατί καθημερινά παρατηρούνται θλιβερά φαινόμενα απαξίωσής του ακόμη και από κατά τεκμήριο μορφωμένους ανθρώπους, και μάλιστα σε ανώτερα ή ανώτατα κλιμάκια θεσμών, που «χωρίς περίσκεψη και χωρίς αιδώ» εκφράζονται απαξιωτικά για τον παγκόσμιο Οργανισμό με φράσεις όπως:

«Ποιός ΟΗΕ», «Δεν υπάρχει ΟΗΕ», «Δεν κάνει τίποτα ο ΟΗΕ» κ.λπ. Είναι προφανές ότι οι παραπάνω είτε αγνοούν-ασυγχώρητα-τον ΟΗΕ, είτε παίζουν ακούσια ή εκούσια το παιχνίδι πολεμοκάπηλων κυκλωμάτων που επενδύουν στην αναρχία, στις πολεμικές συγκρούσεις, στο κοινωνικό χάος. Και είναι ιδιαίτερα λυπηρό τέτοιες εκφράσεις να ακούγονται στην Ελλάδα, ιδρυτικό μέλος του ΟΗΕ, η οποία πρόσφερε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους στο Β΄ΠΠ ανοίγοντας το δρόμο για την ίδρυση του ΟΗΕ! Η πιο πειστική απάντηση ανήκει στον αείμνηστο ΓΓ του ΟΗΕ Ου Θαντ: «Ο ΟΗΕ είναι ότι τα Κράτη-Μέλη του θέλουν να είναι». Ο ΟΗΕ δεν είναι υπερκράτος, και οι επιτυχίες ή αποτυχίες του είναι συνάρτηση της πολιτικής βούλησης των Κρατών-Μελών του, ιδιαίτερα των πέντε μόνιμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας τα οποία διαθέτουν το σκανδαλώδες προνόμιο, το δικαίωμα της αρνησικυρίας, το  περιβόητο βέτο. Ας αναλογισθούμε ότι αν από τα 193 Κράτη-Μέλη του ΟΗΕ, τα 192 λάβουν κάποια απόφαση για τον τερματισμό π.χ. πολεμικής σύγκρουσης, αλλά ένα από τα πέντε μόνιμα μέλη προβάλλει βέτο, η απόφαση δεν μπορεί να υλοποιηθεί! Και μολονότι από παλιά διάσημες προσωπικότητες έχουν υπογραμμίσει την ανάγκη αναθεώρησης του Χάρτη του ΟΗΕ ώστε να καταργηθεί το βέτο, δεν έχει υπάρξει θετικό αποτέλεσμα γιατί απλούστατα οι Μεγάλες Δυνάμεις, που το διαθέτουν δεν συνηγορούν για ευνόητους λόγους. Εξάλλου, και άλλες Δυνάμεις, μικρές ή μεσαίες, σέβονται το Χάρτη και τις αποφάσεις των Οργάνων του ΟΗΕ ή ψηφίζουν με γνώμονα το δικό τους αποκλειστικά συμφέρον; Πόσες φορές τα Κράτη-Μέλη υπερασπίστηκαν τις πρόνοιες του Χάρτη και του Διεθνούς Δικαίου ή, εθελοτυφλώντας, προτίμησαν, σε ψηφοφορίες, την αποχή καθ’ υπαγόρευση των «αφεντικών» τους; Οι μάσκες έχουν πλέον πέσει! Αν ανατρέξουμε στο μακρύ παρελθόν, την εποχή της ΚτΕ, θα διαπιστώσουμε με οδύνη ότι οι ορισμένες Δυνάμεις την χρησιμοποίησαν σαν άλλοθι της αβουλησίας τους να στέρξουν για την παγίωση της διεθνούς ειρήνης. Απόδειξη η απόρριψη του Συμφώνου Κέλλογκ-Μπριάν το 1928 που έθετε τον πόλεμο εκτός νόμου! Τα συμφέροντα παραγωγών και εμπορίας όπλων κ.λπ. θριάμβευσαν και, βέβαια, συνεχίζουν. Μήπως πρέπει να γίνει αποδεκτή η ριζοσπαστική θεωρία ότι τα περίπου ογδόντα εκατομμύρια ανθρώπων που θυσιάστηκαν στον Β’ ΠΠ για την αντιμετώπιση του Φασισμού, Ναζισμού και Μιλιταρισμού, θυσιάστηκαν, αντίθετα, για τα συμφέροντα ορισμένων κερδοσκοπικών κυκλωμάτων που, για να επιβιώσουν στο στυγνό ανταγωνιστικό σύστημα που επικρατεί, προκαλούν, δημιουργούν εχθρούς και συγκρούσεις; Πόσοι γνωρίζουν τη σκοτεινή οργάνωση που στρατολόγησε και χρηματοδότησε τον Χίτλερ για να προκαλέσει τη μεγαλύτερη ανθρωποσφαγή στον κόσμο; Προφανώς κάποια προνομιούχα κυκλώματα καλλιεργούν την αμνησία των λαών καθώς και την απαξίωση Οργανισμών όπως ο ΟΗΕ.  Πόσες αποφάσεις έχουν παρθεί για το Μεσανατολικό, το Κυπριακό κ.ά.; Όμως, παραμένουν ανεφάρμοστες! Μήπως, προς επίρρωση των παραπάνω, θάπρεπε να θυμηθούμε την τραγική περίπτωση του αείμνηστου ΓΓ Νταγκ Χάμερσκιολντ, που αντιτάχθηκε στις δυο τότε Υπερδυνάμεις για την υπόθεση του Κογκό, και σκοτώθηκε σε αεροπορικό «δυστύχημα»; Ή τη μη ανανέωση της θητείας του αείμνηστου ΓΓ Μπούτρος Μπούτρος –Γκάλι, του οποίου ο περίφημος Οδηγός Ειρήνης δεν εφαρμόστηκε γιατί – κατά την εκτίμηση ειδικών – προέβλεπε συγκεκριμένα και ολοκληρωμένα μέτρα για την εδραίωση της διεθνούς ειρήνης; Το αβίαστο, συνεπώς, συμπέρασμα είναι ότι το κρατούν απάνθρωπο σύστημα στυγνού ανταγωνισμού δεν μπορεί να επιβιώσει δίχως αντιπάλους, εχθρούς και, συνεπώς, η ειρήνη δεν χρειάζεται. Ετσι, μετά το Φασισμό και αργότερα τον Κομμουνισμό, επινόησαν τον χειρότερο εχθρό, την τρομοκρατία, και βλέπουμε τις διαιωνιζόμενες τραγωδίες εξαιτίας της: Σφαγές, γενοκτονίες, προσφυγοποίηση, πείνα, φτώχεια, ανασφάλεια, δυστυχία και ότι άλλο περιέχει το «κουτί της Πανδώρας» στο οποίο και η ελπίδα έχει εισαχθεί στο διεθνές χρηματιστήριο! Ωστόσο, οι εξοπλισμοί στο κόκκινο! Κι όμως, αν ήθελαν τα ισχυρά μέλη του ΟΗΕ θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν επιτυχώς το νέο αυτό «Εφιάλτη». Παρακολουθούμε με φρίκη όσα γίνονται στη Μέση Ανατολή και σε άλλα μέρη της Γης όπως στη Β.Κορέα, όπου, εξαιτίας της σοβαρής πυρηνικής απειλής, εξοπλίζονται γειτονικές χώρες σπαταλώντας δισεκατομμύρια δολάρια! Και ο ΟΗΕ, όπως και σε άλλες περιπτώσεις, αδρανοποιείται περιοριζόμενος σε απλό ρόλο διαμεσολαβητή. Το είδαμε και στην περίπτωση της συνάντησης στην Ελβετία για το Κυπριακό, όπου ο νέο-σουλτανικός ιμπεριαλισμός υπονόμευσε και απαξίωσε τις προσπάθειες του ΓΓ. Κι όμως, ο ΟΗΕ με τις 30 Οργανώσεις του, θα μπορούσε να επιλύσει όλα τα διεθνή προβλήματα αν τα μέλη του, ιδιαίτερα οι Μεγάλες Δυνάμεις, ήθελαν. Βέβαια, δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε το θετικό έργο του Οργανισμού ακόμη και σε ζητήματα ειρήνης και το σημαντικό ρόλο των Ειρηνευτικών του Δυνάμεων, όπως, και αυτόν των Οργανώσεών του (Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, Υπατη Αρμοστεία για τους Πρόσφυγες, Οργάνωση Τροφίμων και Γεωργίας, Διεθνής Οργάνωση Εργασίας, Πρόγραμμα Ανάπτυξης, ΓΙΟΥΝΙΣΕΦ, ΟΥΝΕΣΚΟ κ.ά.). Συνεπώς,  οι περί τετριμμένα   τυρβάζοντες, ας μελετήσουν προσεκτικότερα το θέμα ΟΗΕ και ας θυμηθούν το πολύ γνωστό του αείμνηστου Προέδρου Τζον Φ. Κένεντι : «Μην ρωτάς τι μπορεί να κάνει η χώρα σου για σένα αλλά τι μπορείς να κάνεις εσύ για αυτήν». Εξυπακούεται ότι και αυτή θα  πρέπει να κάνει το καθήκον της όπως και ο ΟΗΕ αρκεί να πιστέψουν σε αυτόν και να τον στηρίξουν και ενδυναμώσουν για να είναι αποτελεσματικός! Αυτός είναι και ο άριστος οιωνός!

 

http://www.analystsforchange.org/2017/11/blog-post_27.html

Related Post