ΚΟΙΝΩΝΙΑ
ΠΑΣΧΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΣΧΑ ΚΑΙ “ΕΛΛΑΣ ΑΝΕΣΤΗ”! ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ…

Του Δρ. Αυγουστίνου (Ντίνου) Αυγουστή*

Το Χριστιανικό Πάσχα (εκ της Ιουδαϊκής θρησκείας που σημαίνει έξοδος), ή κοινώς Πασχαλιά ή ελληνοπρεπώς Λαμπρή εορτή, και ειδικότερα η Ανάσταση του Ιησού Χριστού, εορτάζεται την πρώτη Κυριακή μετά την πανσέληνο που ακολουθεί την εαρινή ισημερία της 21ης Μαρτίου μη συμπεριλαμβανομένης, κατά το Ιουλιανό ημερολόγιο στην Ορθόδοξη εκκλησία και κατά το Γρηγοριανό στην Ρωμαιοκαθολική.

 

Γενικά ο χριστιανικός κόσμος με την ονομασία Ανάσταση, ή Ανάσταση του Χριστού, ή Ανάσταση του Κυρίου, χαρακτηρίζει τη μετά την τριήμερη ταφή, θριαμβική Ανάσταση των εκ νεκρών – ανάληψη του Ιησού Χριστού, την οποία και ομολογεί στο έκτο άρθρο του Συμβόλου της πίστεως: «Και αναστάντα την τρίτην ημέρα κατά τας Γραφάς», όπως εξιστορείται το γεγονός επί μακρόν και από τους τέσσερις Ευαγγελιστές: «Ο δε Θεός ήγειρεν αυτόν εκ νεκρών» που φέρεται ως επικύρωση κάποιων αναφορών Προφητών που περιλαμβάνει η Παλιά Διαθήκη.

  • Της Δεσποτικής αυτής εορτής που θεωρείται η μεγαλύτερη και σπουδαιότερη του Ανατολικού Χριστιανισμού προηγείται μακρά και αυστηρή νηστεία (μοναδική ευκαιρία για κάθαρση και δοκιμασία σώματος και ψυχής) και η Μεγάλη Εβδομάδα των παθών όπου η Εκκλησία με πένθιμες τελετές επαναφέρει στη μνήμη των πιστών τις ταπεινώσεις και τα μαρτύρια που υπέστη ο Ιησούς Χριστός πριν το σταυρικό θάνατό του. Κατά τη διάρκεια της Μεγάλης εβδομάδας οι Χριστιανοί ακολουθούν με ευλάβεια τις κατανυχτικές λειτουργίες εκφράζοντας με τον τρόπο τους την πίστη τους στον πόνο του θανάτου και στο θαύμα της Ανάστασης.

Τα περιστατικά που αναφέρονται στις ευαγγελικές αφηγήσεις τοποθετούνται με την ακόλουθη σειρά: Μια ομάδα γυναικών το πρωί της επομένης της ταφής του Χριστού κατευθύνεται στον τάφο προκειμένου να μυρώσουν το σώμα του. Φθάνοντας οι γυναίκες στον τάφο ανακαλύπτουν ότι ο βράχος της σφράγισής του έχει μετακινηθεί και μένει αφρούρητος. Έκπληκτες διαπιστώνοντας ότι ο τάφος είναι κενός βλέπουν Άγγελο εξ ουρανού να τους δίνει ένα μήνυμα. Οι γυναίκες σπεύδουν στην Ιερουσαλήμ για να μεταφέρουν τα νέα στους μαθητές, συναντώντας όμως τη δυσπιστία τους. Ο Πέτρος και ο «αγαπημένος μαθητής» του Ιησού Ιωάννης σπεύδουν στον τάφο και, βρίσκοντάς τον κενό, επιστρέφουν.

Η Μαρία η Μαγδαληνή ακολουθώντας τους παραπάνω μαθητές επιστρέφει στο τάφο μένοντας εκεί μετά την αναχώρησή τους. Τότε ο Χριστός κάνει την πρώτη του εμφάνιση σε αυτή. Την ίδια ημέρα ο Χριστός εμφανίζεται στους Πέτρο και στους δύο μαθητές που κατευθύνονταν προς Εμμαούς και στη συνέχεια στους άλλους μαθητές στην Ιερουσαλήμ εκτός του Θωμά.

Προηγήθηκε η είσοδος του Χριστού στα Ιεροσόλυμα εν μέσω βαΐων και κλάδων. Ανεβασμένος πάνω σε ένα μικρό γαϊδουράκι ο Χριστός έγινε αντικείμενο πραγματικής λατρείας. Οι επί της γης βασιλείς θορυβήθηκαν τα μάλα! Η συνέργεια του προδότη Μαθητή υπήρξε καταλυτική. Λίγο πριν ο Ιησούς Χριστός Θα ταπεινωθεί στους μαθητές του πλένοντας τα πόδια τους. Κάποιοι θα το προδώσουν, κάποιοι θα τον απαρνηθούν… Οι μαθητές του βλέποντας τον στον Σταυρό θα φοβηθούν και μόνο ο Ιωάννης θα μείνει ακοίμητος φρουρός κάτω από τον Σταυρό του μαρτυρίου!

  • Η Ανάσταση του Χριστού είναι το μεγαλύτερο γεγονός μέσα στην ιστορία. Είναι αυτό που διαφοροποιεί τον Χριστιανισμό από οποιαδήποτε άλλη θρησκεία. Η Ανάσταση του Χριστού είναι η ανανέωση της ανθρώπινης φύσεως, η ανάπλαση του ανθρωπίνου γένους, η βίωση της εσχατολογικής πραγματικότητας. Είναι η ελπίδα και

συνάμα η πίστη των ανθρώπων για αιώνια ζωή. Η Ανάσταση του Ιησού Χριστού αποτελεί μια αληθινή επανάσταση, την πιο μεγάλη επανάσταση στους αιώνες των αιώνων.

Και όπως πολύ εύστοχα γράφει ο Κοσμήτορος Θεολογικής Σχολής Αθηνών Πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Μεταλληνός: «Η Ανάσταση του Χριστού ως ανάσταση και του ανθρώπου και σύνολης της κτίσης αποκτά νόημα μόνο στο πλαίσιο της Αγιοπατερικής σωτηριολογίας. Στη συσταύρωση δηλαδή και συνανάσταση με τον Χριστό. Έτσι βιώνει την Ανάσταση και ο Ελληνισμός στην ιστορική του πορεία.

Πιστή στην Ανάσταση του Χριστού η Ορθοδοξία, έχει χαρακτηριστεί “Εκκλησία της Αναστάσεως”, διότι οικοδομεί εκεί όλη την ιστορική της παρουσία, εμβολιάζοντας στη συνείδηση των Λαών της την αναστάσιμη ελπίδα, κάτι που φανερώνεται στην πολιτιστική της συνέχεια. Ανάμεσά τους και ο Ελληνικός Λαός έμαθε να διαλύει στο Φως της Ανάστασης τα σκοτάδια της δουλείας του, όπως στην Τουρκοκρατία, όταν στο «Χριστός Ανέστη» δεν απόσταινε να προσθέτει: «και Ελλάς ανέστη!» Και αυτό για τετρακόσια χρόνια….

Σε αυτό το νοηματικό πλαίσιο κινείται η ελπιδοφόρα εκείνη πρόσκληση: “Δεύτε λάβετε Φως!”. Είναι η πρόσκληση στο αναστάσιμο άκτιστο Φως, που το δέχονται όσοι έχουν καθαρίσει την καρδιά τους από τις κακίες και τα πάθη. Χωρίς την «κάθαρση» της καρδιάς, δηλαδή, τη μετάνοια, δεν μπορεί να κοινωνήσει κάποιος το Αναστάσιμο Φως. Μετάνοια είναι η υπέρβαση της αμαρτίας, της αιτίας κάθε θανάτου μας. Αυτό μας υπενθυμίζει διαρκώς ο περίεργος στα ώτα των αμύητων μοναστηριακός λόγος: «Ε, αν πεθάνεις πριν πεθάνεις, δεν θα πεθάνεις όταν πεθάνεις!»

Η Ανάσταση του Χριστού είναι το μεγαλύτερο γεγονός μέσα στην Ιστορία. Η Ανάσταση είναι η θριαμβευτική και ένδοξη νίκη για κάθε πιστό. Εύχομαι το Άγιο Φως της Ανάστασης να καταυγάσει τις ψυχές όλων. Μακάρι το φως της Ανάστασης του Χριστού να λάμψει στις καρδιές και στις ψυχές όλων μας!!! Μακάρι το φως της Ανάστασης να φέρει την πολυπόθητη Ανάσταση της δοκιμαζόμενης πατρίδας μας. Ελλάδας και Κύπρου.

 

 

 

  • *Δρ. Αυγουστίνος (Ντίνος) Αυγουστή
  • Επίκουρος καθηγητής στο Τ.Ε.Ι. Λάρισας
  • Από το Μονάγρι Λεμεσού – a.avgoustis@hotmail.com
  •  
  • Ηellasjournal.com

Related Post

Leave a comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *